Ben je op deze pagina terecht gekomen en heb je nog niet gelezen wat we op het eiland Kauai beleefd hebben? Klik dan snel hier! 😉
Halve dag 1 Big Island, aankomst Kona
Na een prima vlucht zijn we aangekomen in Kona. Ook de tassen zijn weer meegekomen. Is altijd maar afwachten hè. 😉 Weer een nieuwe huurauto opgehaald. Dit keer weer de Hyundai Elantra, net als de eerste die we hadden. Rijdt veel beter dan de Nissan die we op Kauai hadden!
We moesten een half uur rijden naar het hotel, Kanaloa by Kona Castle. Een enorm appartement! Echt enorm, slaat nergens op haha. Onderweg zagen we veel vog. Er is bijna geen verschil te zien tussen de lucht en de zee en je uitzicht is altijd grijs. Maar hé, er is niks aan de hand! 😉 We kwamen pas om 18:00 aan, dus we hebben nog niet veel gezien, maar er lopen geen mensen met kapjes op enzo, dus het zal wel meevallen allemaal. Behalve dat je geen uitzicht hebt. Wij gaan in ieder geval over 6 dagen weer weg hier. Dus als de lokale mensen zonder kapjes lopen zullen wij het ook wel redden.
Morgen in ieder geval eerst de helikoptervlucht! Ben benieuwd of we dicht bij de stromende lava kunnen komen.
Dag 2 Big Island, helikoptervlucht
Vandaag is de dag van de helikoptervlucht! Om 10:30 werden we opgehaald door een shuttlebusje van Blue Hawaiian Helikopters. We hadden eigenlijk geen idee waar vandaan we de vlucht zouden doen. Kona leek ons voor de hand liggen, want daar is het vliegveld en dat is een half uurtje rijden. Maar niks was minder waar. We vlogen vanaf Waikoloa heliport! We moesten ook nog een ander stel ophalen in een ander hotel en het was druk op de weg, dus volgens mij zijn we zo’n 1,5 uur onderweg geweest!
Maar goed, om 12:15 gingen we dan eindelijk de lucht in! 😀 We hadden de big island spectacular tour geboekt. Die gaat over de bovenste helft van het eiland. Waar de vulkanen zijn en valleien met watervallen. We hadden de eco-star helikopter, met grote ramen en aparte stoelen. In de voucher (We hadden dit tegelijk met de rest van de reis geboekt) stond A-star, maar we hadden dus toch de betere! Natuurlijk hoopten we op stromende lava. En met de uitbarsting in Leilani estates zou je bijna zeggen dat dat wel moet lukken.
We hadden sowieso nog nooit in een helikopter gezeten, dus dat is al een hele ervaring natuurlijk. En dan is het helemaal cool dat we voorin mochten zitten! We vlogen eerst over gestolde lava van eerdere uitbarstingen. Het maanlandschap wat je hier ook ziet als je rondrijdt. We zagen de verschillende kraters en ook Mauna Loa was even helemaal uit de wolken. Onderweg kwam er een muziekje onze oren in. Afgestemd op de plek waar we waren merkte ik. 😉 Jurassic park, Volcano, Say goodbye…

Een tijd later kwamen we bij Leilani Estates in de buurt, waar de lava al veel huizen heeft laten verdwijnen de afgelopen maanden. Daar hoopten we natuurlijk stromende lava te zien! (Niet zo aardig eigenlijk om dat te denken voor die mensen daar….) We zagen sowieso de rokende gaten wel heel goed. En we hebben ook in de verte wat zien opspuiten! Maar helaas konden we door regen erboven niet dichterbij komen. 🙁 Dus echt stromende lava hebben we niet gezien.

De piloot deed wel echt zijn best, maar helaas. We zijn langer gebleven boven dit gebied dan gepland, dus in Hilo moesten we even een tussenstop doen om bij te tanken.
Daarna gingen we richting meer het noorden van het eiland, langs de kust en de valleien. Ondanks de teleurstelling van de gemiste stromende lava was dit natuurlijk wel heel mooi! De kust heeft mooie kliffen, omdat er ooit een stuk land is afgebroken. Hieraf vallen enorme watervallen.

We zijn ook een vallei in gevlogen waar heel veel enorme watervallen zijn. Het was heel mooi dat we zo dichtbij konden komen. Zo dichtbij en zo veel bij elkaar hebben we nog nooit gezien.

Ook het zicht door de vallei was fantastisch!


Om 14:30 stonden we weer aan de grond. Het was een hele mooie ervaring! We hebben ook de USB stick gekocht met de film van de hele vlucht erop. Misschien dat we daarop het opspattende lava nog kunnen terugkijken! Want een nadeel van een helikoptervlucht is wel dat het zo snel gaat dat zodra je doorhebt waar je moet kijken, ben je er alweer weg. 😉
Ondertussen is er in het westen veel vog, vooral rond Kona. We zagen wel dat op andere delen van het eiland het soms een beetje minder wordt.
Straks maar eens uitgebreid eten, want we hebben geen lunch op en best honger nu! Ik had op zich beter kunnen navragen waar vandaan we zouden vliegen en hoe lang het zou kunnen duren enzo. 😉 Blijkbaar vond ik dat niet interessant genoeg om te weten. We werden opgehaald, dus verder heb ik het losgelaten. Op zich ook een vooruitgang dat ik niet alles van te voren helemaal hoef te weten. 😉 En een keertje eten overslaan kan ook geen kwaad! Zeker niet hier! Ik weet wel waarom ze allemaal zo groot zijn….
We waren natuurlijk ook gewoon weer veel te braaf. We mochten meenemen: camera, telefoon op vliegtuigstand voor foto’s en een flesje water. Dus wat hadden wij bij ons? Precies! Maar er bleken kluisjes te zijn voor de rest van je spullen. Dat hadden ze niet gezegd. Dan hadden we gewoon eten meegenomen voor als we uit de heli kwamen! Dus mocht je dit lezen, omdat je aan het oriënteren bent voor je eigen reis, dan weet je dat nu! 😀
Dag 3 Big Island, Waipio valley, petrogliefen en zeeschildpadden!
We gaan eindelijk bijna iedere dag (tenzij we achterlijk vroeg een vliegtuig moeten hebben…) om 7:00 ons bed uit. We liggen er vaak ook al rond 22:00, omdat we dan al kapot zijn! Dus ook vandaag. En vandaag hebben we voor het eerst zelf ons ontbijt gemaakt. Er zit hier niet echt iets lekkers in de buurt voor ontbijt en het scheelt een hoop tijd. Eieren met spek, op een broodje. Prima start, aangezien we weer een hike van plan zijn vandaag!
Dit keer door Waipo’o valley, een groene vallei in het noorden van Big Island. Met een zwart strand en een waterval. Om bij het strand beneden in de vallei te komen is maar 1,6 km. Het is alleen wel een heel steil pad! Het is een 4wheeldrive pad, waar wij dus niet op mochten rijden met onze auto. Er zijn wel shuttle busjes, maar dat is natuurlijk voor watjes. En de vrouw aan de activiteitenbalie van dit hotel zei dat wij er fit uit zien (tuurlijk! 😉 ) dus dat wij dat wel aan kunnen. Half uur omlaag, 1,5 uur omhoog werd ons verteld en had ik ook online gelezen. Dus, daar beneden wordt ons doel.

Naar beneden was al best zwaar, omdat je knieën best wel klappen krijgen. Sommige stukken waren te stijl om recht naar beneden te lopen, dus die deden we zigzaggend. Onderweg kwamen we groen gekko’s op de vangrail tegen. Bij de splitsing zijn we eerst nog links gegaan om een waterval te zien.

Niet de mooiste ooit, maar toch geinig voor 20 minuten omlopen.
Daarna gingen we verder richting het strand, inmiddels gewoon recht pad. In de bossen lag een auto helemaal kapot. Waarschijnlijk een hele tijd geleden een keer naar beneden gereden…
En even later kwamen we bij het zwarte strand aan! Als je niet de waterval meepakt is het inderdaad een half uur om hij het strand te komen. Een heel bijzonder strand met dat zwart en je loopt meteen vanuit het bos (waar mangoesten en wilde paarden lopen) zo het strand op!

Je mag hier niet zwemmen, vanwege de hevige stromingen, dus even een stukje gelopen, banaantje gegeten en weer terug naar boven gelopen. Eerst een minuut of 10 vlak om weer bij de kruising te komen. Daarna recht omhoog! Dat was echt enorm zwaar! Ik heb stukken gezigzagd, op mn tenen gelopen omdat het te stijl was om je voeten helemaal neer te zetten (of mijn kuitspieren zijn te kort…), af en toe even pauze genomen met een hartslag van 150 (leuk zo’n Fitbit) en verder maar gewoon stap voor stap naar boven, wetende dat het “maar” 1,5 uur duurt.

En toen ineens, na 35 minuten omhoog lopen waren we boven! Huh? We hebben echt wel regelmatig stil gestaan! Alleen niet zo heel lang iedere keer, want we waren telkens snel weer op adem. Dus inclusief het vlakke stuk vanaf het strand 45 minuten totaal. Ik zou niet weten wat je allemaal moet doen onderweg om er 1,5 uur over te doen! De ranger die boven stond snapte er ook niks van dat we zo snel waren. Maar hij heeft ons zelf naar beneden zien gaan, want we hebben nog even een praatje met hem gehad voordat we naar beneden gingen. Blijkbaar is mijn conditie toch beter dan die van een bushok, wat ik regelmatig roep als ik weer sta te hijgen. 😉
Conclusie van deze hike, de waterval is best geinig en het strand is super mooi! Maar de weg er naartoe is dus een 4wd weg en dus erg saai. Ik loop liever op een leuk bospad, desnoods met glibberen en glijden. 😉 We zijn in ieder geval weer 2 uur lekker actief geweest. 😀
Via een supermarkt voor lunch zijn we naar Waikoloa petrogliefen gereden. De route ging nu dus langs de kust, wat erg mooi was. Mooier dan de heenweg door het binnenland. Of dat kwam doordat we daar regen hadden. De petrogliefen zitten in gestolde lava. Heel apart om te zien. Je kunt er makkelijk bij en het is geen groot rondje, maar je loopt over lavastenen, dus die zijn scherp, dus doe goede schoenen aan. Er zijn veel van deze dingen te zien. Leuk om even doorheen te lopen!

Anaeho’omalu beach zit hier vlakbij en ik had gelezen dat dit 1 van de plekken is waar op Big Island zeeschildpadden te zien zijn. Dus hier zijn we gaan lopen en we waren nog geen 2 minuten bij het water en inderdaad was daar een zeeschildpad! 😀 Op zijn gemak de algen aan het eten aan de stenen.

We konden hem van heel dichtbij bekijken. Verderop was er ook 1 en die leek het ook niks uit te maken als je op een meter afstand stond te kijken! Inmiddels waren we bij de Lava lava Beach club beland die daar zit. Ik had geen zin om meteen weer door te rijden, dus hebben we daar wat gedronken. Ze hebben daar Wi-Fi (was op Kauai ook zo) en ik zag dat op de weg terug naar het hotel een enorme file stond. We hebben dus uiteindelijk ook daar gegeten en zijn daarna pas naar het hotel gereden.
Onderweg zijn we nog gestopt bij een soort lavagrot die we vanaf de weg in de shuttlebus gisteren gezien hadden. De lava heeft daar een buis gevormd. Heel bijzonder om te zien.

Terug in het hotel en dus in de vog, die in Kona echt veel erger is dan op andere plekken, nog even een was gedraaid in onze eigen wasmachine en droger, super handig! Morgen gaan we naar Volcano. Ons hotel ligt zo’n beetje naast de vulkaan die aan het pruttelen is. Maar hé, er is niks aan de hand. 😉
Dag 4 Big Island, groen en zwart zand en aankomst Volcano
Vandaag hebben we ons appartement in Kona vaarwel gezegd en zijn we op pad gegaan naar Volcano. Via highway 11 kom je daar het snelst en dan kom je langs een groen strand, een zwart strand en het James Cook monument.
Bij dat monument zitten vaak dolfijnen, dus hier zijn we eerst even langs geweest. Ik had van een collega gehoord dat je hier zelfs met ze kon snorkelen. Toen we er aankwamen bleek dat het echte monument helemaal aan de andere kant van de baai is en dat ze maar af en toe bij de plek komen waar je met de auto kan komen. Aangezien we ze al gezien hebben met de boottocht op Kauai en we toch al niet van plan waren te gaan snorkelen zijn we hier weer weg gegaan.
Op naar het zuidelijkste puntje van Big Island en daarmee ook van de VS! Hier is een hike naar Papakolea green sand beach. Een hike van 4 km naar het groene strand. En dezelfde weg weer terug. Het pad (lees: gravelweg, maar dan met heel veel grote stenen, schots en scheef) is vrij vlak en hebben we grotendeels gevolgd, maar we zijn ook stukken meer langs de oceaan gaan lopen. Veel mooier. 😉

Zie die blauwe lucht! Eindelijk! Onderweg ligt er ook al wat groen zand. Heel apart om te zien. De trail is niet moeilijk, maar de zon maakt het moeilijk. Gelukkig waren er nog wel wat sluierwolken die het iets minder heet maakten. 🙂 Na een uur lopen waren we er!

Net als met het noorderlicht moet je de fluorplaatjes op internet niet geloven, het is niet fel groen. Maar zeker wel groener dan normaal zand! En het strand zo tussen de kliffen is sowieso bijzonder.

We hebben hier onze lunch op en zijn toen weer terug gelopen. In een uur waren we ook weer terug. Het zand is echt bijzonder en de omgeving waar je door loopt is super mooi! Zeker de moeite waard. Ook hier zijn weer 4WD shuttles, maar daar zaten vooral Chinezen en dikke Amerikanen in. 😉 Ik vind juist de hike zelf ook een deel van de beleving!
Goed, hierna reden we naar Punaluu black sand beach. Hier hoef je niet te lopen, want het strand is gewoon aan de parkeerplaats. Het zand is echt super zwart! Veel zwarter dan het zwarte zand gisteren in Waipio valley. Heel mooi!

En er zitten ook hier weer zeeschildpadden! 😀 We zagen er alweer vrij snel eentje aan de algen knagen. Zo leuk!
Inmiddels was alweer een uur of 3 en we wilden niet te laat in Volcano aankomen, dus zijn we vrij snel weer doorgereden. We waren benieuwd wat we zouden gaan zien na alle verhalen. Het laatste nieuws van de lokale agent was dat er niks aan de hand was en ik had een kaartje gevonden met luchtkwaliteiten, waarin stond dat Kona heel slecht is en de rest goed. Maar al snel toen we Volcano NP in reden werd het mistig en overal staan borden met gevaarlijk, niet stoppen en schade aan de weg door aardbevingen en het ruikt ook zeker niet fris!

We reden zelfs een stuk door een soort sneeuwlandschap door de as! En alle straatjes die het park in gaan zijn afgezet, dus je kunt nergens heen en niks zien.

Zonder verdere problemen kwamen we aan bij Lokahi Lodge. Een simpele kamer, zeker na ons vorige appartement! 😉 Maar dit is dan ook de goedkoopste accommodatie van de hele reis. 😉
We hebben aan de vrouw bij de receptie gevraagd wat er te doen is nu het park dicht is. Nou, eigenlijk niks dus. Het meest zuidelijk puntje van het park is nog deels open op beperkte dagen en tijden. Maar dat is 70 km hier vandaan en dus bijna dichter bij de vorige plaats waar we zaten dan bij waar we nu zitten. Het is dus eigenlijk compleet zinloos dat we hier zitten. En toch zitten we hier, ondanks dat we meerdere malen hebben gevraagd of het echt nog steeds zo’n goed idee was om hierheen te gaan.
De pizza bij Ohelo cafe was in ieder geval lekker. 😉 En morgen gaan we dan toch maar naar onderen rijden om dat kleine stukje van het park te kunnen zien. Je moet toch wat hè. 🙂 Alleen wel een beetje zonde van de tijd en bezine. Maar zijn we wel meteen uit de vog in die tijd!
En de tweede dag die we hier hebben gaan we naar Mauna Kea voor de zonsondergang en sterren kijken. Ook een takke eind hier vandaan. 😉 Misschien dat we dan op de terugweg nog een weg op kunnen rijden tot een afsluiting om een rode gloed aan de horizon te kunnen zien van de lavastroom. Al is niet echt te vinden waar dat mogelijk is, dus op goed geluk gaan we wat proberen!
Dag 5 Big Island, Kahuku unit en black sand beach
Gisteravond voelden we een kleine beving! En vannacht ook rond 3 uur. Het gebouw heeft houten vloeren dus je hoort alles kraken! (Navraag vandaag zegt ons dat het ongeveer 4 op de schaal van Richter was)
Volcano park is dus dicht. Het enige stukje dat open is, is de Kahuku unit. Open van donderdag-zondag van 9 tot 15 uur. Vandaag is het zondag, dus als we nog iets willen zien van dit park, dan moet het vandaag gebeuren.
De palmtrail leek ons wel wat. 4,2 km, de langste die hier is. Een stukje over de lavaflow van 1868 en verder door weiland. Het langste stuk was door het weiland, omhoog en omlaag en eigenlijk wat saai, al is het wel mooi dat er varens door het gras groeien. (Varens staan voor ons gelijk aan vakantie 😉 )

Het laatste stukje ging over de lavaflow heen. Voor zulke dingen kom je naar Volcano. Er komen nu wat planten doorheen groeien. Met hele mooie rode bloemen.

Dit was een rondje van ruim een uur. Daarna zijn we nog een andere trail gaan lopen, die nog een stukje over diezelfde lavaflow ging. Hier waren wat meer intacte stukken te zien en deze duurde een half uurtje.

Het is niet te vergelijken met plaatjes van het “echte” Volcano park, maar toch leuk om gezien te hebben.
Ik merkte wel dat heuveltjes omhoog, die ik normaal echt wel gewoon kan lopen, nu toch wel lastig waren. Wat kortademig en druk op mn borst. Ik had van tevoren een pufje geregeld bij de huisarts, omdat ik een astmaverleden heb en ik in het hawaii nieuws veel las dat mensen erg veel last hebben van ademhalingsproblemen. Ik heb een pufje genomen, maar het hielp niet veel. Duidelijk is wel dat het door de vog komt, want die is duidelijk te zien in het gebied waar we zijn en eerder deze vakantie had ik er geen last van. Op deze foto zie je het links achter goed hangen.

Meer is hier niet te doen en het was half 1. Dus via een supermarkt voor lunch zijn we naar black sand beach gegaan, waar we gisteren heel even waren. Hier hebben we een paar uur gezeten.

Frank is gaan snorkelen en zag mooie visjes en zeeschildpadden! Het water was erg ruw, dus ik wilde niet snorkelen, maar de schildpadden waren al te zien als ik een klein stukje in het water stond! Ik zag ze zo zwemmen. Heel mooi! Er lag ook eentje op het zand te zonnen.

Voordat we naar onze kamer terug gingen zijn we nog even thee gaan drinken in het hoofdgebouw(tje). Daar vroeg de jongen achter de balie meteen of we de aardbeving hadden gevoeld. 5.8 op de schaal van Richter! Dat hadden we niet gevoeld, want we waren onderweg in de auto. Deze was de eerste in tijden weer die vrij heftig was. Ik hoop dat we hier zonder te erge bevingen te hebben meegemaakt weer weg gaan over 2 dagen! Ik heb het nu een beetje gevoeld vannacht en dat vind ik wel weer genoeg ;).
’s Avonds zijn we gaan eten met onze Nederlandse buren. Het was erg gezellig en het eten was lekker bij O’Helo.
Het schijnt dat er na de aardbeving een pluim as uit de vulkaan is gekomen, maar ondanks dat we er vlakbij zitten, hebben we daar niks van gemerkt.
Dag 6 Big Island, watervallen en Mauna Kea zon en sterren
Vandaag staat in het teken van Mauna Kea. Een hele hoge vulkaan, waarop je boven de wolken bent en dus een mooie zonsondergang kan zien en daarna naar de sterren kan kijken.
Omdat we dus niet vroeg daar hoefden te zijn, zijn we eerst een rondje watervallen bij Hilo in de buurt gaan doen. Die kant van het eiland hadden we nog niet gezien. Toen we erheen reden regende het heel hard, maar gelukkig was het toch droog toen we bij de watervallen aankwamen. De rainbow falls waren de mooiste, volgens internet, dus daar zijn we eerst heen gegaan. En mooi waren ze zeker, ondanks dat er even geen regenboog was. 😉

Verderop op dezelfde weg waren ook boiling pots (uitgesleten stenen onderaan een waterval) en de Peepee waterval, een beetje weggestopt in de hoek, maar ook mooi groen eromheen.
Hierna zijn we nog een stukje noordelijker gereden, maar de Kahuna en Akaka falls. Hier kan je een rondje lopen van een half uur, waarbij je meerdere watervallen terugkomt. Mooie bomen staan hier ook en de weggevallen zijn ook mooi!

Er zijn nog een stuk verder naar het noorden wel nog meer watervallen, maar we waren er wel een beetje klaar mee. 😉 We zijn naar Hilo gereden en hebben geluncht bij Hilo Beach Café. We moesten even wachten op een tafel, maar het eten was erg lekker!
Via een tussenstop bij de Safeway, een grote supermarkt, voor take away avondeten (enorme bak met fruit voor maar 6 dollar!) zijn we toch maar alvast naar Mauna Kea gereden. Het was inmiddels een uur of 3 geworden.
Je kunt met een normale auto komen tot het visitor center. Er zijn toertjes naar de echte top, maar daar gaan we geen 200 dollar voor betalen, aangezien het visitor center ook boven de wolken is. 😉
We waren dus wat vroeg, maar daardoor hadden we mooi de tijd om de omgeving een beetje te bekijken en ons fruit op te eten. Ik vind het erg mooi daarboven!

Tegenover de parkeerplaats gaat een kleine trail een bergje op (15 minuten omhoog, maar met de ijle lucht hier en de vog die nog in m’n longen zit was dit nog best een klim!)
En nu was het wachten op de zonsondergang! 🙂 De zon is super fel, dus het was in het begin best warm, maar je zag de temperatuur zo omlaag gaan van 25 naar uiteindelijk 15! (Thermometer aan m’n tas 😉 )We waren hier wel op voorbereid met onze kleding. 😉 Hier zat ik nog op mijn jas, maar die heb ik later ook maar aan gedaan.

De zonsondergang was inderdaad bijzonder, zo boven de wolken en tussen de bergen. Zeker de moeite waard!

We hebben uiteindelijk niet meer gewacht tot het echt diner was om de sterren te zien en ook niet op de lasershow die ze gingen doen. Want we wilden nog op zoek naar iets anders! We konden het niet laten gebeuren dat we niks van de lava hadden gezien als we morgen doorvliegen naar Maui!
We hadden gehoord dat er een rode gloed te zien is als je de kant op rijdt van waar fissure 8 nu heel actief is. Dus, als echte stormchasers, maar dan anders, zijn we richting Pahoa gereden over highway 130. Al snel zagen we de rode gloed weerkaatsen op de wolken! Echt een bizar gezicht! Ergens langs de weg, waar meer ramptoeristen stonden, zijn we gestopt en konden we dit zien. Of dat aan de onderkant spuitende lava is zijn we niet over uit, maar dit is natuurlijk sowieso een bizar gezicht!

We zijn nog een stuk verder gereden en toen kwam de afzetting. We zijn nog links en rechts er omheen gereden, maar meer dan dit hebben we niet kunnen zien. Echt zonde dat we vanuit de helikopter niks hebben kunnen zien, maar dit maakt het wel een beetje goed. 😉

Het was best een eind terugrijden en het regende weer heel hard. Ik heb vooral de auto voor ons gevolgd, maar toen die een afslag nam werd het wel lastig rijden. Er zijn geen lampen langs de weg, maar wel heel veel reflectoren op de weg, dus dat helpt een beetje om de weg te vinden. Helemaal kapot kwamen we dus, rond 23:00, aan bij het hotel, waar we eerst nog een keer een aardbeving van 3.3 meemaakten! Blijft apart. Maar de hele dag door zijn er kleine aardbevingen hier, met af en toe dus eentje die je echt voelt.
Halve dag 7, Op naar Maui!
Vannacht werden we wakker van een aardbeving! Alles schudde een paar seconden! Later vond ik dat het een 5.5 op de schaal van Richter was! (Let op de tijdstippen, het beeft hier dus echt de hele dag door!)

2 dagen terug was dit nog bijzonder, omdat dit lang geleden was zo hard, maar nu was het dus nog een keer! Hebben we dus toch nog een vrij heftige meegemaakt! Bizar gevoel! En ben blij dat we vandaag hier weg gaan, voordat het hier instort. 😉
We moesten nog 2 uur terug rijden naar het vliegveld in Kona, dus zijn na het ontbijt, 3 uur van tevoren weggegaan. Rond Kona hebben we regelmatig flinke file gehad. Maar nu natuurlijk niet, dus we waren veel te vroeg. Het inchecken en bagage betalen was ook van tevoren al gelukt (ja, het kan dus wel!), dus we hadden mooi de tijd om te lunchen en ik om het verhaaltje van gisteren en vandaag te maken. 😉 Op naar Maui! De laatste 6 nachten alweer. :'(
Klik snel hier voor het laatste reisverslag, over het laatste eiland waar wij verblijven, Maui. 🙂
Dag Linda en Frank,
We lezen weer met veel plezier jullie reisverslag. Geweldig wat er allemaal te zien is en de bijgevoegde foto’s geven daar een goed beeld van.
Geniet!!!
Diana en Dirk
Dank je wel. Wat leuk dat jullie meelezen! 😀