Ow yes, we zijn weer onderweg. Eerst dachten we aan IJsland, maar het uitzoeken daarvan hadden we allebei even geen energie voor. Dus het werd toch een weekje richting de zon. Samos kwam naar voren toen ik googelde welk Grieks eiland het beste is om te wandelen. Het is misschien veel te heet, maargoed je moet ergens op gokken. Ik neem je mee tijdens onze acht dagen Samos. Zo nu en dan verschijnt de update.
Dag 1, Amsterdam – Samos
Om 2:30 ging de wekker, want we moesten om 3:00 in de auto zitten. Alles stond al klaar en we hoefden niks te eten nog, dus om 3:00 zaten we inderdaad in de auto. Wat een tijd…
Natuurlijk veel te vroeg waren we door de bagage drop en security heen, dus we hebben wat te drinken gehaald en zijn bij de gate een boek gaan lezen. Winkels kijken zit er niet in om deze tijd.
Om 7:10 ging de vlucht en om 11:45 kwamen we aan op Samos (NL is een uur eerder). Met een bustransfer (5 minuten) werden we naar het hotel gebracht, Doryssa Seaside Resort. We kregen een luxere kamer dan we geboekt hadden, want de standaard kamers zijn in renovatie. Helemaal prima!
Niet alle kamers van de mensen in de bus waren al klaar, maar die van ons gelukkig wel. We hebben zoals geboekt inderdaad zeezicht, vanaf de tweede verdieping. De kamer ziet er netjes uit.
Lunchtijd was inmiddels druk gaande en we hadden inmiddels ook wel honger. Het hotel heeft meerdere restaurants, dus we kozen er eentje aan het strand en dat was lekker. Frank zeurde al weken om pita gyros, maar dat hadden ze niet, dus hij moest daar nog even op wachten.
Na het eten liepen we naar het dorpje Pythagorion, wat op een klein kwartiertje lopen ligt. Leuk havenstadje met veel restaurants en winkeltjes. We zijn fan van espresso freddo sinds Kreta dus bij een klein cafeetje langs de weg hebben we onze eerste espresso freddo besteld. Heerlijk!
Het was wel heel heet, dus hierna liepen we terug naar het hotel en zijn we het zwembad in gegaan. Daar lagen we de rest van de dag tot het avondeten, waarvoor we naar een ander restaurant van het hotel gingen.
Frank gelukkig want ze hadden pita gyros! Ik had een simpele Griekse salade met feta, want ik was een beetje bevangen door de warmte. Het was nog best veel, dus kon goed door voor avondeten.
Hierna lazen we nog wat en deden we twee potjes Regenwormen (allebei een keer gewonnen 😉 ) en gingen we slapen. Het was een lange dag….
Dag 2, Yoga, auto ophalen en zwembad
In dit hotel bieden ze drie keer per week yoga aan (en drie keer pilates, maar dat ga ik niet doen). Ik wilde proberen daarheen te gaan. Om 8:15 tot 9:00. Mooie tijd. Ware het niet dat vannacht het brandalarm afging om 4:00… Het was maar goed dat er niet echt brand was, want iedereen stond een beetje op de gang te kijken van ok, moeten we nu naar buiten? Haha. Uiteindelijk zijn wij toch maar naar de receptie gelopen. Het bleek dat er iemand had gerookt waardoor het af was gegaan…. Thanks hè… Het duurde een half uur voordat het alarm weer uit ging. Toen konden we weer slapen.
7:30 ging de wekker wat toch wel vroeg voelde door het intermezzo. Maar ik ben toch naar de yogales gegaan! Op wat vlonders op een grasveld met uitzicht op zee. Er was 1 andere deelnemer, dus lekker rustig. Het was een prima rustige les.
Frank had in de tussentijd in zee gezwommen (en een foto van mij bij de yoga gemaakt) en daarna gingen we naar het ontbijt. Dat is wel een beetje een fabriek. Wat een drukte! Maargoed, daardoor hebben ze wel veel te kiezen. Heel lekkere dingen allemaal.
Het enige wat vandaag echt moest gebeuren was de huurauto ophalen. De afspraak daarvoor was om 10:30, dus dat paste allemaal netjes. We hebben een gloednieuwe blauwe Nissan Micra met maar 2200km op de teller. Wel weer even wennen dat we nu weer zelf moeten schakelen, want er rijden allebei een automaat. Maargoed dat heb ik na 1 keer niet de koppeling induwen ook wel weer snel door. 😉
Met de auto reden we meteen even door naar de enige Lidl op dit eiland. Voor wat goedkope flessen water en broodjes voor de lunch.
Hierna reden we terug naar het hotel om bij het zwembad te belanden even na 11:00 en eigenlijk zijn we daar tot 16:45 niet meer weggegaan. De warmte leek minder, of ik raak er meer aan gewend dat kan ook. Boek lezen afgewisseld met een dip in het zwembad houdt het ok.
’s Avonds wilden we dit keer wel ergens anders eten, dus liepen we naar Pythagorio. Daar is een haven met heel veel restaurants en enorme boten. Bij het eerste restaurant bekeken we de kaart en dat zag er prima uit, dus we zijn niet langer rond gaan dwalen.
Dit keer had ik wel trek en nam ik pita gyros, maar dan van kip. Frank had een hele dorade. Die lag mij met z’n scherpe tandjes aan te kijken. Gezellig. 🙈 Het was heerlijk. Het is hier gewoonte dat je nog een snackje krijgt na het eten. Dit keer was dat een oreo taart stukje. Gisteren en in iets gedrenkt cakeje.
Hierna liepen we nog de haven af. Het werd al wat donker en dat was wel leuk met alle lampjes. Daarna liepen we terug naar het hotel. Daar wachtte een zangeres onder het balkon op ons… Met dat op de achtergrond typ ik dit. Van mij mag ze stoppen. Dit is drie keer per week, dus daar zijn we mooi mee. 😉
Dag 3, Wandelen Manolates
Ik had een Garmin GPS route gevonden voor een wandeling door de Nachtegalenvallei bij Manolates. In de Garmin app kon ik die wel zien, maar niet volgen omdat we geen GPS apparaat hebben. Maar met Google Maps ernaast helemaal top. De originele route was 7km, maar die hebben we met een tussendoor weggetje afgesneden tot 4,5 km.
Daar deden we 1 uur en 3 kwartier over, want het was omlaag, maar ook veel omhoog. En steil omhoog ook haha. Over brede stukken en over hele smalle paadjes dus dat was leuk voor de afwisseling.
De omgeving is heel groen. Je zou nachtegalen kunnen horen, maar door de vele cicaden die heel veel herrie maken, zijn de vogels niet te horen. Dit is een beest wat je op heel Samos hoort. Enorme herrie maken ze. Ik heb er eentje gezien van 6 cm. Brrr.
We liepen veel in de zon en met 35 graden is dat vrij heftig. De omgeving maakte een hoop goed, al kon ik die soms even niet zien, omdat ik het te druk had met mijn ademhaling onder controle houden met bergje op. 😉
Achteraf was ik blij dat we dit hadden gedaan. Onderweg soms iets minder. Naderhand liepen we naar Loukas taverna, om daar te lunchen. Nog verder omhoog. Mijn horloge denkt dat ik 90 trappen heb gehad haha.
We gingen speciaal hier lunchen omdat er uitzicht over de vallei is. Ik nam een Griekse salade (komkommer, tomaat, paprika, ui, feta, olijven en heel veel olijfolie).
Na de lunch reden we terug naar het hotel en gingen we op een bedje bij het strand liggen. Met espresso freddo. Bij het strand is meer wind, maar ik vind toch bij het zwembad relaxter liggen. Zonder geknoei met zand.
Later gingen we toch bij het zwembad liggen en daar bleven we tot we ons klaar gingen maken voor het avondeten. Dit deden we weer aan de haven van Pythagorion, bij een ander restaurant dit keer. Was iets minder dan gisteren, maar prima.
Daarna liepen we via een ijssalon weer naar het hotel om nog wat te lezen. Er kwamen druppels uit het plafond in het halletje. Bleek van de airco te komen. Dit is geen nieuw probleem, want op een luik in het plafond die Frank open deed lag een beschimmelde handdoek en er kwam een hele sloot water omlaag zetten. We hebben de airco wat minder hard gezet en toen is het druppen even gestopt. Morgen gaan we het wel even melden.
Dag 4, Rondje rijden
Nadat we hadden ontbeten en de lekkage hadden gemeld (die ze wist, ze reageerde owja, dat is normaal dat dat niet goed werkt. Maargoed ze gaan er naar kijken) reden we richting Kokkari aan de andere kant van het eiland. Kokkari was onze andere keuze om een hotel te zoeken voordat we uiteindelijk toch voor Pythagorion kozen.
We waren eigenlijk te vroeg daar. Veel winkeltjes waren nog dicht en dan is het toch minder leuk om doorheen te lopen.
We reden daarom eerst naar Vourliotes, een bergdorpje wat vaak in 1 adem wordt genoemd met Manolates, waar we gisteren hadden gewandeld. Gezellige straatjes, leuk beschilderd en smal. De weg ernaartoe was avontuurlijk te noemen met de Micra, maar het was gelukt. Leuk om even door te lopen en er was een restaurantje open waar we een freddo espresso konden nemen.
Toen we weg wilden rijden gaf Maps een route aan die al na 100 meter ervoor zorgde dat ik niet verder kon. Ik stond klem tussen een stenen trapje, een muurtje en een huis… Op aanwijzing van Frank kon ik achteruit terug naar beneden na wat steken en namen we dezelfde route die we ook naar boven hadden genomen terug naar beneden. Die sowieso naar beneden makkelijker was dan naar boven eerder die ochtend.
Inmiddels was het lunchtijd en reden we weer terug naar Kokkari om daar te lunchen. We vonden een leuk restaurant met tafeltjes aan het strand waar we heerlijk hebben gegeten.
Terug naar het hotel reden we langs Samos stad dus we bedachten dat het leuk was om daar nog rond te lopen. Maar dat was eigenlijk niet veel aan en zo heet… Dus we waren er vrij snel klaar mee en reden terug naar het hotel.
Om 15:00 lagen we aan het zwembad. Heerlijk af en toe dippen en een boek lezen in de schaduw van de parasol. Ik kan mijn steeds meer ontspannen in het liggen aan het zwembad of het strand. Nooit gedacht dat ik dat uren zou kunnen volhouden, maar het lukt steeds beter!
We hadden nog een flesje Ouzo gekocht bij de Lidl onderweg en nadat we daar van hadden genomen hadden we eigenlijk geen zin meer om helemaal naar de haven te lopen. Onderweg daar naartoe zit ook een restaurantje, Pegasus, dus zijn we daarheen gegaan. Prima eten en echt super goedkoop. Dus top.
Terug in het hotel mochten we weer “genieten” van het gezang van een man en vrouw met keyboard. Die zijn er tot 22:30 en ook echt geen minuut langer. Grappig hoe ze echt accuut stoppen om 22:30 en zeggen ok goede avond doei. Mooi zo, want dan konden wij gaan slapen na een potje Uno en Regenwormen.
Dag 5, Dagje cultuur
In de buurt van Pythagorion is genoeg te vinden om ook een tijdje te vermaken. Daar hadden we vandaag wel zin in. Het lijkt rustiger te worden bij het ontbijt. Misschien is het schoolvakantie seizoen nu echt ten einde. Na het ontbijt gingen we op pad.
De eerste stop was het klooster wat vanaf de weg langs het hotel te zien is tegen de berghelling. We waren zo’n beetje de eerste, dus heerlijk rustig en goed te bereiken met de auto. Dit klooster heeft een grot met een altaartje enzo. Hier hebben we een kaarsje gebrand voor Nina. Dat wil ik toch altijd wel even doen.
Vanaf het klooster is ook mooi uitzicht over het hotel, met daarnaast het vliegveld. Waarvan we regelmatig een vliegtuig over het zwembad hebben vliegen. Gelukkig is het maar een paar seconden herrie als er eentje over komt. Ook Pythagorion is vanaf hier mooi te zien.
Hierna reden we naar een paar punten op Maps met oude dingen. Maar de eerste was een wel heel moeilijke weg en kwamen we uit bij een bouwplaats. Dus zijn we maar gekeerd. En voor de tweede bleken we verkeerd te zijn gereden. Dus reden we maar door naar de tempel van Hera.
Dit is tot nu toe het enige waar we entree moesten betalen. 6 euro pp. Het is een veld met de overblijfselen van een grote tempel en een stukje mozaïek van twee dolfijnen. Super heet natuurlijk weer, maar leuk om toch even te zien. Er staat nog 1 halve pilaar overeind.
Hierna reden we door naar Ireon, wat een mini dorpje is vlakbij Pythagorion. Er zijn wat leuke winkeltjes en restaurantjes langs het water. Er namen ergens een freddo espresso om de tijd tot de lunch te overbruggen en toen naar een restaurant aan het water waar de wind heerlijk in waaide.
Tegen 14:00 waren we terug bij het hotel en voor de afwisseling gingen we dit keer op het strand liggen. Vandaag waaide het wat meer, dus het was heel goed te doen om hier een tijdje te liggen.
Op weg naar de haven voor het avondeten liepen we langs het kasteel van Pythagorion. Hier kan je gewoon omheen rondlopen de hele dag. Daarna liepen we door naar de haven om te eten. We zijn naar hetzelfde restaurant gegaan als woensdag, Ambrosia, omdat het daar tot nu toe het lekkerst was. En ook deze keer stelden ze net teleur. Frank had dezelfde vis en ik had zwaardvis. Echt heel lekker!
Dag 6, Wandelen naar een klooster en een ander strand
Een ander stuk van het eiland bekijken en daar een stukje lopen. Na de wandeling op dag 3 had ik gezegd dat ik dat niet meer ging doen. Te warm, te veel omhoog, enz. Dat is dus mooi mislukt. Vandaag gingen we toch weer wandelen. Frank vond een Alltrails route in het oosten, moeilijkheidsgraad 1. Dat moet lukken. Stuk omhoog naar een klooster en weer terug.
We reden erheen en gingen op pad. Het ging meteen al omhoog en stijler dan ook zou denken bij moeilijkheid 1. Bloedheet natuurlijk weer, 36 graden. Na een stukje over de weg en daarna zicht op trappen die we op moesten dacht ik no way dat ik verder ga. Maarja opgeven voelt ook als een mislukking en Frank zei dat het niet ver meer was (Was niet waar!), dus met mijn conditie van een bushok gingen we toch door. Het zou maar een half uur duren, dus niet miepen.
Leuk detail was wel dat er op en naast het pad allemaal kristallen lagen! Denk bergkristal. Echt mooie stukken! Dat leidde lekker af. De uitzichten waren ook erg mooi.
Na 40 minuten kwamen we dan uiteindelijk toch aan bij het klooster. We liepen er even binnen. Er was net een dienst klaar denk ik. Allemaal mensen in mooie kleren. Liepen wij daar met onze hete hoofden haha. Maar we werden niet gek aangekeken ofzo. Klein rondje over de binnenplaats gelopen en toen liepen we weer naar beneden.
Onderweg vond ik nog meer glimmende stenen, dus ik heb er een aantal meegenomen. Misschien dat iemand in een Facebook groep over edelstenen er iets over kan zeggen.
Na een uur en 20 minuten waren we weer terug bij de auto. We waren getipt over een mooi strandje, dus daar reden we heen, nu we daar toch in de buurt waren. Livadaki beach, die aan de oostkant, in het midden is er ook nog eentje met dezelfde naam.
Een zandpad van 3 km bracht ons daar en er waren nog genoeg gratis strandbedjes om een mooi plekje uit te zoeken. We bestelden lunch en Frank ging nog snorkelen. Hij heeft leuke vissen gezien.
Na 2 uur was ik er wel klaar mee, want zo lekker zat het bedje niet. We reden weer naar het hotel en hebben ons daar bij het zwembad geïnstalleerd om de rest van de middag een boek te lezen en af en toe het zwembad in te gaan.
’s Avonds liepen we zoals iedere avond weer naar de haven om daar te eten. Dit keer bij een restaurant waar we als toetje watermeloen kregen. Vaak is het een klein taartje of puddinkje, dit keer dus iets gezonds. In de schemer liepen we weer terug naar het hotel.
Dag 7, Zuidwest Samos
De laatste volle dag op Samos is aangebroken. We wilden nog twee plaatsjes in het zuidwesten aandoen. Maratokampos en Ormos Maratokampos. De een ligt tegen de berg aan, de ander aan de kust.
Voor het ontbijt deed ik eerst nog mee met het yoga klasje. Daarna gingen we ontbijten en toen op pad. Het was een klein uur rijden, over een weg met heel veel bochten. Met de hoogste berg van Samos regelmatig in zicht vond ik het leuk om zo te rijden.
Je zou zeggen dat je er wel van leert, maar we hadden ons weer in de maling laten nemen door Google Maps. We reden het eerste plaatsje in vanuit een kant die echt niet ok was. Heel smal en op een gegeven moment liep het dood. Toen ik wilde keren kwam er een militair achter ons wat afgeven en die zei ook niet daarheen gaan hoor, dat is te smal. Dat hadden wij ook al bedacht inderdaad, maar dat was een goede bevestiging. Dus wij weer terug en via de andere kant het dorp in.
Leuk om doorheen te lopen met twee kerkjes en smalle straatjes. Ik herkende ook de straat waar we hadden gereden en dat had inderdaad nooit gepast. Na wat rondlopen gingen we richting het dorp aan de kust. Heel klein maar geinig om door te lopen. En daar hebben we ook weer even een freddo espresso genomen. We hadden nog geen honger, dus eten sloegen we nog even over.
Op de weg naar het hotel kochten we nog ergens wat te snacken voor bij het zwembad. Daar hebben we ook de rest van de middag gelegen. De laatste keer bij het zwembad.
Tegen etenstijd brachten we eerst de auto terug en daarna liepen we richting de haven. Bij het inleveren van de auto werd er verder niks gecheckt. Zo makkelijk hebben we het nog nooit gehad. Dus dat wat lekker.
Bij de haven zochten we weer een leuk restaurantje op. Frank at weer een vis, dat is een beetje zijn vakantie-eten. 😉 Ik nam nog een laatste Griekse salade.