5 daagse trekking Annapurna gebied naar Poon Hill, Nepal

In maart 2019 deden we een trekking door het Annapurna gebied naar Poon Hill. 😀 Het verslag hiervan lees je hier! Deze trekking was onderdeel van een rondreis. De rest van het reisverslag van de rondreis kun je vinden in het complete reisverslag van de 17-daagse rondreis door Nepal met Sawadee. Er zijn, naast de reisleider, nog 3 extra gidsen mee, die vooraan, achteraan en een beetje middenin de groep zullen lopen. Daarnaast zijn er 9 dragers mee die de bagage van onze groep van 18 mensen dragen.

Dag 1, Pokhara naar Ulleri (1960 m)

Vandaag de eerste dag van de trekking! Geen idee wat we ervan kunnen verwachten, dus we gaan het wel zien.

7:00 moesten we de bagage klaar hebben. Mijn tas met wieltjes als tas die achterblijft en de duffelbag die we bij de Decathlon hiervoor hebben gekocht met banden om op je rug te dragen om mee te nemen tijdens de trekking. Wel zo handig voor de drager. 8:00 gingen we uiteindelijk met de bus weg. Een andere bus dan normaal, maar het hobbelen was er niet minder door, aangezien de weg eigenlijk voor grote delen niet bestond. 😉 Na 2 uur hobbelen waren we bij het beginpunt. Nog even allemaal plassen, wandelstokken op de goede hoogte, zonnebrand smeren en om 10:35 startten we met lopen.

Het eerste stuk liepen we over een zandweg, waar auto’s en busjes langskwamen (stof happen!) Met een graadje of 25 behoorlijk warm, zeker tijdens de stukken omhoog. Door mooie groene natuur, veel beter dan die stinkstad Kathmandu. 😉

12:50 kwamen we aan bij de lunch. Heerlijke frietjes, chowmein noodles en groenten. Toen we weer wilden doorlopen ging het regenen. Dat had ik al gezien in de voorspelling. In de bergen is het natuurlijk altijd maar de vraag of dat klopt, maar deze keer dus wel. 😉 Ik was er dus in ieder geval op voorbereid, met een poncho die breed genoeg is om ook over mijn tas heen te gaan.

14:00 gingen we dan uiteindelijk toch door de regen lopen. Het was tot nu nog de ene keer omhoog en dan weer omlaag, niet heel moeilijk, behalve de gladde stenen. Maar toen kwam het, vanaf 15:00 liepen we zo ongeveer recht omhoog. Dat was wel zwaar! Het zijn stenen die als een soort trappen zijn neergelegd, maar de ene keer is het een hoge stap en de andere keer een kleine stap, dus kort samengevat gewoon zwaar! 😉 Regelmatig bleven we even wachten tot de groep weer bij elkaar was, dus dat was fijn om even op adem te komen. Na 2 uur omhoog lopen kwamen we om 17:00 aan in het hotel. Ik ben wel heel blij met mijn wandelstokken. Ik had hier nooit mee gelopen, maar hoorde dat dit toch wel handig is. Ik heb nogal eens de neiging om een beetje van links naar rechts heen en weer te zwabberen over de weg en met die stokken blijf ik een beetje in 1 lijn lopen. 😉

Sommige kamers hadden een eigen badkamer, maar ik had de verkeerde sleutel getrokken, dus die hadden wij helaas niet. We konden dus gebruik maken van een gemeenschappelijke wc en douche. De wc was alleen een gat-in-de-grond wc. Met darmen die wel even moeten wennen aan het eten hier vond ik dat wel een gevalletje “buiten je comfortzone”. Maar goed, het is gelukt. 😉 De douche was heel koud. Maar toch wel even fijn om even snel af te spoelen. Het water wat je hier kan kopen is “save water”. Maar dat was even op, dus konden we gewoon mineraalwater in flessen kopen.

We kregen pasta, momo’s en patat te eten. Bijzondere combinatie, maar wel heel lekker, zeker de momo’s. Ik hou van momo’s, een soort dumplings. 😀

In slaap komen was vreselijk. In mijn slaapzak, waar ik ruzie mee had en met een pijnlijke rug, lukte dat niet erg snel, maar uiteindelijk toch wel gelukkig. Het was op de kamer 12 graden, dus de slaapzak met lakenzak waren geen overbodige luxe.

Totale wandeltijd vandaag 5 uur, 15 minuten.

Dag 2, Ulleri naar Ghorepani (2850 m)

Vandaag werden we wakker met helder uitzicht vanuit de kamer op de Annapurna south peak. Top wakker worden zo! Inmiddels ben ik ben ik nu echt een beetje geland en heb het idee dat ik op vakantie ben, na de gejaagde begindagen.

8:15 gingen we weg, na een ontbijt van gebakken ei, toast en aardappeltjes. Prima ontbijt om op te kunnen lopen tot de eerste theepauze.

Omdat het vandaag Holi festival is kregen we allemaal een streep met kleurtjes op ons voorhoofd. Gelukkig zijn ze niet met de gekleurde poeder gaan gooien, want met een beetje pech loop je dan de rest van de reis met gekleurd haar en gekleurde kleding. 😉

Het pad ging inderdaad vrij vlot omhoog, dus het was meteen weer aanpoten. Ondanks de vroegte was het al redelijk warm. 15 graden, maar met zon en omhoog lopen voelt dat zeker niet zo! Korte broek en korte mouwen waren al te warm! Ik had al zelf 1 insectenbeet gevonden op mijn been, maar anderen hadden op de achterkant nog 2 plekken gevonden. Volgens Chandra (de reisleider) van een “bug”, maar niet gevaarlijk. Dus zal wel weer weg gaan. Na een uur liepen we het oerwoud in. Super mooi!

Om 10:15 hadden we de theepauze, waar het al wel een beetje frisser werd. 10:45 gingen we weer door. De weg ging verder door het oerwoud en om 11:40 kwamen we aan bij lunchplek, waar we een enorm bord nasi kregen. Inmiddels was het pad wat minder alleen maar omhoog geworden, maar de ene keer omhoog en dan weer omlaag. Door de afwisseling prima te doen. 12:45 gingen we weer lopen, omhoog en omlaag door het mooie oerwoud. Hier kan ik wel aan wennen. 😉

Het hotel is in Ghore Pani, Sunny hotel, wat een klein dorpje is met blauwe huisjes. We dachten dat we er waren, maar moesten nog een kwartier omhoog lopen, nadat we het laatste half uur ook al weer best steil omhoog hadden gelopen! 14:15 waren we dan eindelijk bij het hotel. Er ligt hier een beetje opgeijsde sneeuw! Net voor het ging regenen kwamen we hier aan!! 😀 Top timing.

De kamer is een hok met bordkartonnen wanden en behang wat er van een afstandje opgegooid is. Het is daar bij aankomst 8 graden. Ik vrees een beetje voor vannacht. 😉 De douche is niet koud, maar warm is wat anders en de 3 douches, waarvan 1 kapot is, zitten in de kelder. Echt back to basic. Maar ze hebben wel zit-wc’s!! Jeeee. Hier verkopen ze geen plastic flessen, vanwege het milieu en kan je dus save water kopen. Hoe ze dit hebben verkregen weten we niet en als het gekookt water is, zoals ze van Sawadee zeiden dat er zou zijn, dan zou het kunnen dat op deze hoogte het niet helemaal niet goed gekookt is. Dus we hebben Hadex druppels gekocht en die hebben we hier in het water gedaan. Dan moet alles dood zijn wat er nog in zou leven, dus kunnen we daar geen last van krijgen.

De rest van de middag hebben we wat gerust en straks krijgen we pizza en bonen. Tja, de voedselcombinaties zijn hier echt wat twijfelachtig. 😉 We gaan ons nu wel afvragen wie bepaalt wat we te eten krijgen, want ze serveren hier ook kip en rijst enzo. Waar we op zich meer trek in hadden gehad.

Tijdens het eten ging het ineens keihard regenen en onweren. De stroom is dus inmiddels al uitgevallen, maar dat is hier normaal. 😉 We hebben standaard een hoofdlamp in onze tassen zitten voor deze situaties.

Totale wandeltijd was vandaag 4,5 uur.

Dag 3, Ghorepani via Poon Hill (3210 m) naar Tadapani (2590 m)

Vandaag is een hele lange dag en blijkt ook een spannende dag te worden! Om 4:30 ging de wekker al, want het plan is om met zonsopgang op Poon Hill te zijn. Ik heb heel slecht geslapen, ik denk 2 keer een uur hooguit. Ik kan echt niet lekker liggen in een slaapzak en heb de hele tijd ruzie met de lakenzak en de slaapzak zelf. De kamer was maar 8 graden en zodra ik de slaapzak aanraakte waar geen lakenzak zat was het enorm koud. Hier moet ik iets anders op verzinnen, want ik kan niet 4 nachten niet slapen.

Om 5:05 gingen we in het donker met hoofdlamp recht omhoog lopen. Dit was super zwaar! Het is weer een trap, maar dat is eigenlijk nog zwaarder dan gewoon schuin omhoog lopen, omdat de stappen zo variëren in hoogte. En er ligt sneeuw wat helemaal ijs is geworden, dus sommige stukken zijn best link. Om 6:05 was ik dan eindelijk boven. De lucht was al een beetje gaan kleuren en het uitzicht op de pieken van het Annapurna gebied was prachtig! Hierboven was het 0 graden. Megakoud! Tijdens het omhoog lopen was het super heet, omdat je natuurlijk denkt veel aan te moeten doen, omdat het beneden 3 graden was, maar dat is met die inspanning totaal overbodig. Boven was het dan weer wel lekker dat ik wat meer aan had. Toen de zon boven de bergen uit kwam scheen de zon heel mooi op de andere bergen. Super gaaf gezicht! Toch wel de moeite waard om naar boven te lopen. 😉

Om 7:00 liepen we weer in 35 minuten naar beneden om de tassen weer in te pakken en te ontbijten. Het ontbijt vandaag, een plaatselijke delicatesse gefrituurd brood (ja echt haha, wel lekker zoet, maar ik heb het niet helemaal op), 2 gebakken eieren en aardappeltjes.

Om 9:00 gingen we beginnen met de route van vandaag. Het ging al vrij snel weer omhoog. Het doel van het eerste stuk was namelijk een uitzichtpunt op dezelfde hoogte als Poon Hill, op dezelfde bergen als vanochtend. Maar dan zonder zonsopgang. Hier kwamen we om 10:30 aan. De reisleider heeft daar ook nog vlaggetjes opgehangen voor ons tussen de andere vlaggetjes.

Vanuit daar was het nog meer omhoog maar ook een beetje omlaag. Hier lag ook weer sneeuw wat ijsplaten geworden was. Best een uitdaging af en toe om niet onderuit te gaan, maar de reisleider en de 3 extra gidsen die erbij waren hielpen waar nodig. Om 11:30 was de theepauze. De hele dag is het trouwens een graad of 12 geweest, wat de ene keer heel warm (recht omhoog en in de zon) en de andere keer koud (in de schaduw) voelt.

Om 12:00 gingen we weer lopen, nu vooral omlaag, met heel veel ijs en blubber, dus veel geglij. Toen we een eindje onderweg waren gebeurde het. Mijn wandelstokken hadden mij al een paar keer gered van een glijpartij, maar toch, ik viel! Net als in een film waarbij ze over een banaan uitglijden en een rondje door de lucht doen. (Ok, geen heel rondje) Bij de zoveelste levensgevaarlijke ijsplaat naar beneden gleed mijn voet weg (ik weet niet meer welke) en kwam ik op mijn rug en achterhoofd terecht. Door de wandelstokken in mijn handen kon ik mijzelf niet echt opvangen, maar ik denk ook dat ik sowieso te laat was geweest om iets te doen. Meteen stond er een gids naast mij en een andere toerist (die eerder de hele tijd heel irritant keihard langs ons wilde rennen, dus dat viel toch weer mee dat hij even stopte) en een vrouw van onze groep. Ze checkten meteen of ik een gat in mijn hoofd had, maar dat was gelukkig niet het geval en ik voelde ook nergens pijn. Dus ik denk dat ik het ijs alleen even heb aangetikt met mijn hoofd en toen meteen weer omhoog ben gegaan uit reflex. Mijn hand voelde een beetje geschaafd, maar had geen zichtbare schaaf en ik ben netjes recht op mijn rug terecht gekomen, dus daar had ik ook geen directe pijn. Inmiddels was ik wel behoorlijk bang geworden, dus de rest van de weg omlaag vond ik echt vreselijk. Het ijs was zo veel dat er zelfs een aantal dragers die in de buurt waren ingeschakeld werden om in een soort treintje ons allemaal heel naar beneden te krijgen. Iemand anders viel ook nog en daardoor waren er ook andere mensen die ook bang werden. Je kunt je afvragen hoe verantwoord het is geweest om te gaan lopen. De reisleider had van vrienden gehoord dat er ijs lag, maar had misschien niet door hoe erg het was.

Om 14:00 kwamen we aan bij de lunchplek. Gelukkig was dit ook het einde van het ijs. We kregen noodles met (een beetje) kip. Dat was erg lekker! Om 14:50 liepen we verder omlaag. Inmiddels was ik wat rustiger geworden en was het dus klaar met het ijs, dus kon ik ook eens rondkijken in het super mooie bos, met rododendron bomen. Echt prachtig! Hier doe ik het voor. We kwamen ook een paar apen tegen, ik ben er nog niet achter wat voor apen het zijn. Ook lopen hier genoeg paardjes, ezels en buffels.

Omdat ze dachten dat we nog niet genoeg omhoog hadden gelopen gingen we vanaf 15:45 weer zo ongeveer recht omhoog. 😉 Dit was weer super zwaar, aangezien we al zoveel hadden gelopen, maar om 16:20 kwamen we dan toch eindelijk bij het hotel aan, Hotel View top in Tadapani.

Inmiddels voel ik wel aan mijn achterhoofd dat er iets is gebeurd, maar ik heb geen bult of zere plek. Mijn nek wordt wel wat stijf, en mijn bovenrug voelt ook wel alsof er iets is gebeurd, maar vooralsnog valt het mee. Ik ben niet helemaal hoofdpijn-loos, maar dat ben ik al sinds december niet, dus of dat hiermee te maken heeft durf ik niet te zeggen. Het kan nu ook uit mijn nek komen die natuurlijk ook een oplazer heeft gehad. Ik ben niet misselijk, niet duizelig, ik hoef niet over te geven en ik kan nog met mijn vinger naar mijn neus en owja mijn pupillen zijn ook nog ok. 😉 Geen idee wat daar fout aan zou kunnen zijn, maar blijkbaar kan dat ook een teken zijn dat er iets mis is. Ik ben wel super moe, maar dat lijkt mij niet meer dan normaal na 2 uur slaap en zo’n lange dag en ik ben de hele vakantie al niet heel uitgeslapen. Dus ik denk dat ik er best goed vanaf gekomen ben. 🙂 Even afwachten hoe het morgen voelt. Morgen gelukkig niet een al te lange een moeilijke dag.

Over het hotel had de reisleider al gezegd dat het het slechtste hotel van de trekking zou zijn en daar heeft hij niks teveel mee gezegd. De kamers zijn weer echt een hok, mega koud en voor de wc en douche moet je naar buiten. Mijn douche wordt vandaag dus een babydoekjesdouche, ik ga echt niet door die kou naar de douche. Mijn haar heeft wat aarde meegenomen van de valplek, maar men zegt dat het meevalt, dus ik kijk morgen wel even of ik kan douchen en anders heeft Pokhara echt een geweldig douche! 😉

Vandaag hadden we 7,5 uur aan totale looptijd, exclusief pauzes. Bizar veel!

Dag 4, Tadapani naar Ghandruk (1940 m)

Vannacht heb ik best goed geslapen! Het was op de kamer 12 graden. Ik heb niet in, maar onder de slaapzak gelegen. In mijn lakenzak ben ik onder de opengeritste slaapzak gaan liggen en over de slaapzak nog de deken die er lag. Op deze manier raak ik dus niet de matras of het dekbed aan, want dat schijnt vies te zijn in de accommodaties tijdens de trekking. Vandaar dat je een slaapzak mee moet nemen. Ik heb op deze manier veel beter geslapen! Dit ga ik dus vanavond ook doen!

6:45 ging ik eruit. Frank al eerder, want die is foto’s gaan maken van de zonsopgang boven de bergen. En zo zag het eruit toen ik buiten kwam. Ook prima. 😉

Mijn nek voelt wat stijf, vooral de spieren aan de voorkant voelen pijnlijk. Die zal ik dus wel flink verrekt hebben. Ik loop al bij de fysio voor mijn nek, dus de week na de vakantie kan ze mooi even checken. 🙂

Om 8:00 kregen we het ontbijt, toast, aardappeltjes en geroerd ei. Met gemberthee, die hier veel te krijgen is naast zwarte thee en muntthee. We hebben hier ook weer water gekocht. Hier is het wel gefilterd, maar niet gekookt, dus hier gaan de Hadex druppeltjes zeker in! Meer mensen gebruiken deze druppeltjes.

Om 8:45 gingen we lopen. Toen was het nog 12 graden, maar al snel liep het op naar over de 20 graden, dus best lekker! Vandaag is het eigenlijk allemaal omlaag. Ook wel eens fijn. 😉 Al is dat wel weer zwaar voor veel knieën in de groep. We liepen weer door heel mooi bos met hier en daar “trappen” maar ook gewone hellingen. Om 9:30 kwamen we aan bij de plaspauze, waar we om 9:45 weer weg gingen. Eerder hadden we nooit zo snel een pauze. Ik denk dat ze de korte wandeltijd van vandaag een beetje proberen uit te rekken. 😉

11:15 kwamen we vervolgens aan bij de theeplek, waar we 3 kwartier hebben gezeten! Nu weet ik zeker dat ze aan het rekken zijn geweest, want een half uur later kwamen bij het hotel en daar kregen we zo’n beetje meteen lunch. Ik had dit keer vegetarische springroll. Lekker!

We zitten in Annapurna guesthouse in Ghandruk, wat vergeleken met de eerdere guesthouses super mooi is! We hebben zelfs een eigen warme douche en wc! Verwarming is er alleen niet, dus wat dat betreft is het nog steeds back to basic. 😉

Om 15:00 zouden we een rondje gaan lopen door het dorp en gezien onze eigen douche ben ik meteen de modder van gisteren uit mijn haren gaan wassen. Heerlijk!!

Om 15:00 gingen we dus een rondje lopen door het dorp. Leuk door de huisjes, langs het museum en een kloostertje. 2 uur duurde het en het is leuk om zo te zien hoe mensen leven.

Totale wandeltijd was 2,5 uur hier naartoe en nog 2 uur door het dorp omhoog en omlaag.

Dag 5, Ghandruk naar Pokhara

De laatste dag van de trekking! Ontbijt is om 7:00, dus om 6:00 ging de wekker. Ik heb vannacht best goed geslapen! Op dezelfde manier als gisteren. En mijn nek is vandaag ook beter dan gisteren. 😀 Tas klaargemaakt en daarna bananen pannenkoeken gegeten. Dit keer mochten we namelijk zelf kiezen en ik was even klaar met de ei en toast. Net als gisteren hebben we weer save water gekocht, wat niet gekookt is, dus weer met Hadex druppels. 1 van de reisgenoten dacht dat het wel mee zou vallen met het water en heeft geen druppels erin gedaan, maar die is nu ziek en heeft diarree… Ik ben dus heeeeeel blij met de druppels! Niet 100% zeker dat het daardoor komt natuurlijk, maar verdacht is het wel. 😉

Om 7:45 gingen we lopen. Het was toen al 21 graden en de zon scheen behoorlijk, dus meteen korte mouwen en korte broek. 😀 Vandaag is het eerste stuk weer vooral trappen en dus naar beneden. Mijn knieën voel ik wel, maar ze lijken al een beetje gewend, want ik heb niet veel pijn. We kwamen nog een paar keer bepakte ezels tegen. Daar moet je echt voor aan de goede kant gaan taan, want ze lopen je zo omver als je in de weg staat. Om 9:45 kwamen we bij de plek voor thee, nadat we tussendoor ook tussendoor ook 10 minuten plaspauze hadden gehad.

Om 10:20 gingen we weer lopen. Het was nu nog maar 10 minuten trappen lopen en daarna was het alleen nog langs een zandweg, dus niet heel zwaar. Aan de ene kant niet leuk, want er rijden bussen en auto’s langs, waardoor je de hele tijd stof aan het happen bent en het is niet echt een uitdaging. Maar aan de andere kant konden we nu eens om ons heen kijken in plaats van alleen op de grond te hoeven letten. We liepen door een hele mooie groene omgeving. Het was wel heel heet met de volle zon! Maar gelukkig was het wandelen niet zo inspannend, dus prima te doen.

12:00 kwamen we aan bij de lunch. Ik had soep met noodles, ei en groenten. De hoeveelheid groenten was wel karig, maar het was zeker lekker!

Om 13:00 gingen we weer lopen voor het allerlaatste stukje. Grotendeels omhoog weer dit keer. 13:30 kwamen we bij het eindpunt aan! Om 15:45 waren we in het hotel en konden we heerlijk gaan douchen!

Totale wandeltijd vandaag dus 4 uur. Mooie afsluiting!

Ter afsluiting

Ik vond het super gaaf om eens een meerdaagse trekking te doen! Het was wel veel zwaarder dan ik had verwacht aan de hand van wat Sawadee had beschreven. Ik betwijfel of een “normale basisconditie” genoeg is om het leuk te houden. Natuurlijk is het mogelijk, maar de vele trappen en het vele stijgen zijn echt zwaarder dan verwacht, dus wees je daarvan bewust als je dit leest terwijl je aan het bedenken bent of dit een goed idee is.

Slapen in een slaapzak zal nooit mijn hobby worden en ik vond de accommodaties wel echt heel back to basic. Dat het gedeelde badkamers zou hebben vond ik niet erg, maar dat de wanden van karton waren, waardoor je het hele gebouw hoort snurken had ik niet verwacht.

Behalve mijn val en daardoor zere nek en af en toe met dalen een zere knie heb ik eigenlijk nergens last van. Dit verbaast mij! Ik had verwacht dat ik zere kuiten of bovenbenen zou krijgen, maar dat is niet gebeurd. Misschien komt het doordat ik iedere dag 150 mg Magnesiumcitraat heb geslikt sinds het begin van de reis en ik druk aan het sprayen ben geweest met magnesiumspray uit de Jouwbox. Ook de tape op mijn hielen en kleine tenen hebben mij vast behoed voor het krijgen van blaren.

Nu lekker vanavond een slotdiner van Sawadee en een dag vrij morgen en dan nog een kleine week andere plekken bekijken. 😀 Ik ga later nog een blog schrijven met tips en tricks die ik van te voren graag had willen weten. Dus hou mijn website in de gaten! 😀

Kijk voor de rest van de rondreis in het reisverslag van de 17-daagse rondreis door Nepal.