Lange tijd zijn we in Nederland gebleven, maar nu gingen we eindelijk ook weer eens over de grens. Met alle ellende op Schiphol en dat ik niet lang in een rij kan staan besloten we met de auto te gaan en het werd de Ardennen. Lees mee wat we deden en gebruik het ter inspiratie voor als jij eens naar de Ardennen wilt.

Dag 1; vertrek naar Ardennen

In de ochtend pakten we alle spullen op het gemak in en rond 12:15 reden we richting België. We hadden wel wat file onderweg, maar het ging redelijk vlot. Vier uur na vertrek kwamen we aan bij Landal Village L’eau D’Heure, waar we voor een week een huisje met sauna en bad geboekt hadden.

Op de dag van aankomst liepen we na het eten wat langs het meer waar het park aan ligt. Toen we gingen slapen merkte ik dat het bed stonk. Ik had geen idee wat het was en Frank rook niks, dus het zat alleen aan mijn kant. Ik dacht dat ik mij aanstelde, dus ik probeerde te slapen. Dit lukte uiteindelijk rond 2:00…

Dag 2; Wandeling naar de stuwdam

Ik werd nogal kapot wakker. Na nog eens een inspectie van het bed leek het erop dat het matras en de topper de bron van de stank waren aan de hele rechter kant. Ik kreeg de lucht ook niet meer uit mijn neus. Het huisje is voor vier personen, dus we besloten dan maar het hoeslaken te wassen, want die had de geur ook overgenomen (we hebben een wasmachine in het huisje) en in het andere bed te gaan slapen. Daar rook ik niks. Dit bed was alleen wel kleiner, maarja beter dat dan stank terwijl je probeert te slapen.

In de ochtend gingen we eerst boodschappen doen, nadat we rustig aan hadden opgestart. Nadat het hoeslaken gewassen en gedroogd was liepen we weer langs het meer, maar nu met een doel. Het meer is eigenlijk een stuwmeer, met daarbij dus een stuwdam. Deze stuwdam is de grootste van België. Het is een wandeling van 45 minuten langs het meer met mooie natuur ernaast. Daar aangekomen hielden we een koffie-en bierpauze, om vervolgens met een kleine omweg door wat landerijen en een stukje bos weer terug te lopen. De zon was niet eens zo fel, maar toch kregen we het wel behoorlijk warm van het lopen. Lekker weertje!

We aten weer in het huisje, een lekker stuk biefstuk, krieltjes en geroerbakte groenten.

Dag 3; Wandeling Fondry des Chiens en Valkenrots

Deze nacht had ik een stuk beter geslapen, zonder vieze geuren in mijn neus, maar het bed was wel erg zacht zonder een topper erop. We hadden bedacht het toch te gaan melden als we vandaag terug kwamen van een wandeling. Inmiddels was ook het frontje van de vaatwasser eraf komen zetten, de vaatwasser staat sowieso los waardoor deze kantelt als je hem open wilt doen en het water in de douche spoelt moeilijk weg.

Na het ontbijt gingen we eerst weg voor een wandeling. Het doel van vandaag was een kleine kloof in de grond, de Fondry des Chiens. Met de auto kan je hier heel dichtbij komen, dus dat was wel lekker. Losse stenen en ongelijk wegdek blijft toch nog een beetje een uitdaging. Het is een mini klein kloofje, maar wel mooi om te zien. Je kunt er ook in naar beneden gaan, maar dat hebben wij niet gedaan.

Na deze kloof liepen we richting de Valkenrots. In een rechte lijn liepen we erheen, 4 km heen en weer. We liepen een stukje te ver, want ik had een bordje over het hoofd gezien, maar uiteindelijk vonden we toch waar we heen moesten. Het punt was moeilijk te bereiken en ik dacht dat we dichterbij een kalkrots konden komen, maar dit lukte niet. We zagen geen pad erheen en het was anders te veel klimmen en klauteren. We hebben wel van een afstandje kunnen kijken, wat toch ook een uitzicht is wat je in Maassluis niet tegenkomt. Terug bij de auto reden we weer terug naar het huisje.

Valkenrots
Uitzicht vanaf de Valkenrots

Voordat we naar het huisje doorreden gingen we nog even langs bij de receptie om de gebreken te melden. Alles werd opgeschreven en binnen een uur kwam er al iemand langs om alles te regelen. We kregen een nieuw matras en een nieuwe topper voor het bed. Een halve fles ontstopper verdween in het doucheputje. En de vaatwasser werd voorzien van een nieuw frontje en is, mega scheef en zeker niet waterpas, vastgezet aan de kastjes ernaast. Ik vraag mij dan altijd af of de vorige huurders het niet hebben gezien of geroken…. Maargoed, het was nu allemaal opgelost in ieder geval. Dat de deur van de woonkamer naar de gang vastliep op de grond, waardoor je als je die open doet en daar niet aan denkt er tegenaan liep hebben we maar even gelaten. Daar kon hij toch niks aan doen, de deur was ook al behoorlijk beschadigd aan de onderkant.

De rest van de middag ontspanden we bij het huisje, in de sauna en in bad en ’s avonds liepen we nog even langs het meer en konden we heerlijk gaan slapen in een bed zonder stank en met topper!

Dag 4; Brouwerij Chimay

In de ochtend deden we eerst boodschappen en Frank ging een rondje hardlopen. Het plan voor de middag was om naar de brouwerij van Chimay te gaan. De brouwerij zelf is niet te bekijken, wel is er een kleine tentoonstelling te zien en krijg je na afloop een biertje om te proeven. Chimay maakt ook kazen en daar werd ook wat over getoond. Niet de favoriet van Frank. 😉 Het was klein, maar wel grappig om te zien. De biertjes waren na afloop ook prima te doen. Ik ben niet zo van de bier en iemand moest nog rijden, dus ik nam een paar slokjes van de rouge variant. Daarna ging Frank ermee verder na zijn bleue variant.

Hierna liepen we een stukje door een bos, waarna je de abdij kunt bekijken van de buitenkant en een kerkje en tuin. Er was helemaal niemand en was een beetje onduidelijk of we er wel mochten zijn. We hebben even binnen gekeken, maar ik voelde mij er heel ongemakkelijk, dus we zijn toen weer terug naar de auto gelopen.

Op de terugweg reden we nog even langs het kasteel van Chimay. Het was dicht, maar dat wisten we. Het ziet er mooi uit van de buitenkant en het was leuk door dit plaatsje te rijden. Heel rotsachtig en mooie oude huizen. Een beetje wat ik mij voorstelde bij de Ardennen en wat ik nu eindelijk zag. Verder was het landschap waar we door reden tot nu toe voornamelijk akkerbouw en dat is niet veel anders dan in Nederland, behalve dat het wat glooiing heeft.

’s Avonds wilden we uit eten gaan en aan het bungalowpark zit een restaurant wat er wel aardig uit zag. Volgens het papier wat er hing zou het om 18:00 open zijn. Wij waren er dus rond die tijd, maar er was geen leven te vinden… Plan B was de hamburgertent op het park, maar dat had ik niet zo’n zin in. Plan C was zelf eten te maken met wat we eigenlijk voor de dag erna hadden meegenomen. Plan C is wat we dus hebben gedaan.

Het is zo enorm onduidelijk wanneer restaurants open zijn hier. Websites kennen ze niet of er staat niks op. Tripadvisor of hun eigen Facebook pagina’s geven verschillende openingstijden aan, die dan ook nog eens niet waar blijken te zijn. Ik denk dat ze geen klanten willen.

Dag 5; Grot van Neptunus

Deze ochtend waren we laat uit bed. We bedachten voor vandaag dat het leuk zou zijn om naar de grotten van Neptunus te gaan. Normaal is daar een boottochtje aan het eind, maar door het lage water kon dat nu niet. Toch wilden we erheen. We wilden eigenlijk zonder te reserveren er gewoon heen gaan, maar toen ik om 10:30 in het systeem keek bleek 11:30 toch al vol. Dus reserveerden we toch maar wel alvast voor 13:00.

Na een klein rondje langs het meer en een vroege lunch reden we naar de grot. Het was een kleine grot, maar wel leuk. Verwacht er geen speciaal ding van, het zijn geen grote kamers en het is in totaal 40 minuten zonder de boot. Toch waren er wel wat leuke structuren in de stenen te zien en aan het eind een “lichtshow”. Spectaculair zeker niet, wel leuk om even te zien.

Grot van Neptunus

Via een toeristische route zijn we terug naar het huisje gereden. We reden ook even langs de andere kant van de stuwdam. Heel dichtbij konden we niet komen, maar we hebben toch van een afstand kunnen zien hoe het eruit ziet. Verder reden we nu wat meer door mooie groene natuur en rotsformaties, dus dat was wel leuk.

De rest van de middag zaten we buiten. Ik had geen rust in me en vond alles even super stom. Het landschap is niet wat ik had verwacht van de Ardennen en mijn lijf kan de kicke dingen nog niet aan, dus dat vind ik ook stom. Soms heb ik van die dagen, sinds Nina, schijnt erbij te horen…

’s Avonds wilden we nu toch echt uit eten, wat de dag ervoor was mislukt. We reden op goed geluk langs Robin’s cafe naast de stuwdam en deze was open! Jeee. Ik wilde weten wat escaveche betekende op de kaart. De ober sprak alleen Frans en wist mij te vertellen dat het “poisson”, een vis was. Ik vroeg of het een poisson blanc was en het antwoord was “oui”. Ik had wel zin in een visje, dus ik bestelde dit. Frank had spareribs, dat is sowieso makkelijk.

De escaveche werd voor mijn neus gezet, het zag eruit als twee stukken vis met een lichtbruinige drab erover. Ik nam een hap en het bleek koud te zijn! Eerst dacht ik ieuw! Maar het was op zich ook niet vies. Gewoon een beetje raar dat je iets warms verwacht en dat het dan koud blijkt te zijn. De vis was wel hartstikke gaar en deed een beetje aan als gerookte vis. Wat voor vis het was weet ik nu nog niet, het had in ieder geval een soort bot in het midden. Ik zat in ieder geval vol genoeg om geen toetje meer te hoeven.

Dag 6; Kasteel van Chimay

In de ochtend hadden we eerst weer even boodschappen nodig. Ook zette ik de wasmachine aan, zo fijn dat we die in dit huis hadden! Vandaag kleding, zodat het nog kan drogen voordat we vrijdag weer inpakken voor de volgende bestemming.

In de middag reden we naar het kasteel van Chimay. Hier waren we eerder al even langs gereden, maar we vonden het toch ook leuk om erin te kijken. We kregen eerst een film van een half uur te zien over de geschiedenis van het kasteel. Daarna mochten we zes vertrekken van het kasteel bekijken. Er wonen nog steeds mensen in, een prins en prinses, dus niet alles is te bekijken. Het zag er allemaal wel heel mooi uit! Naderhand dronken we nog wat in de kasteeltuin.

Kasteel Chimay theater
Theater in kasteel Chimay

We liepen daarna nog door het dorpje Chimay en reden toen via een toeristische route weer terug naar het huis. Daar lazen we nog wat op het terras en maakten dit keer weer zelf eten klaar.

Na het eten liepen we een rondje langs het meer en zetten we de sauna nog even aan voor een rondje sauna en een heerlijk bad met lavendel bruistablet die ik nog had liggen en had meegenomen.

Dag 7; Wandeling Walcourt

In een boekje lazen we dat Walcourt een mooi dorpje was, met stenen wallen die bewaard waren gebleven. We reden er in een kwartiertje heen en liepen een wandeling van 3 km. Door de hoogteverschillen staat er een uur voor. En door de aangekondigde hoogteverschillen wilden we dit graag in de ochtend doen, omdat het vandaag best warm zou worden. Dat was maar goed ook, want het was inderdaad behoorlijk zweten en kuiten bijten. Maar wel heel mooi! En mijn bekkenbodem hield zich rustig, dus dat is ook lekker.

De basiliek van Walcourt staat als enorm middelpunt op het hoogste punt van het dorpje. De wandelroute liep eromheen, via een leuk steegje, de buitenkant van de oude stadsmuren en met mooie uitzichten naar de omgeving. De basiliek gingen we ook nog even in. Er was niemand en het was een beetje vaag of we wel echt naar binnen mochten, maar de deur was open. Een kerk is altijd open toch? 😉

In de folder van deze wandeling las ik iets over ondergrondse gangen in Philippeville. Dit klonk wel leuk, dus we reden naar de VVV daar voor informatie. Maar het bleek dat om 13:30 de tour pas zou zijn en we wilden eigenlijk nog wat relaxen en wassen in de middag. We reden dus toch weer terug naar het huisje en aten daar onze lunch.

De middag vulden we met boeken lezen, dit stukje schrijfsel weer aanvullen, wassen en proberen een kat te lokken, maar die had geen interesse. Het konijntje wat we gisteren drie keer zagen was nu ook niet meer in de buurt.

Dag 8, Dinant en naar Han-Sur-Lesse

Dag 8 was de dag dat we van het eerste huisje verplaatsten naar een hotel bij de grotten van Han. Er zat nogal wat tijd tussen het uitchecken bij het huisje en het inchecken in het hotel, dus we reden via Dinant.

Dinant ligt tussen mooie natuur, aan een rivier en heeft een citadel. Frank was hier in juni geweest met mensen van de badminton. We gingen met de kabelbaan omhoog naar de citadel. Vanaf daar hadden we mooie uitzichten en ook de citadel zelf was mooi en interessant om te bekijken.

Dinant

Na de citadel liepen we een rondje door Dinant en lunchten we langs de rivier. Daar besloten we dat het nog lang geen tijd was om naar het hotel te gaan en gingen we ook nog even door naar Maison Leffe. Daar is een interactieve rondleiding over Leffe bier en de brouwerij. Dit was best leuk opgezet en achteraf mochten we een biertje proberen. Ik nam een blond 0.0 en Frank een amber, die is nieuw. We kregen ook nog 2 blond 0.0 flesjes en 2 blond blikjes mee voor later.

Na afloop liepen we terug naar de auto en reden we naar Han-Sur-Lesse, waar onze volgende bestemming was. We wilden naar de grotten van Han en daarom hadden we voor dit weekend een hotel geboekt in Han-Sur-Lesse, vlakbij de grotten. Het Mercure Han-Sur-Lesse hotel. De kamer was niet heel groot, maar alles was schoon en zag er verder goed uit.

We waren wat te vroeg, maar de kamer was toch al klaar. ’s Avonds liepen we een rondje en zochten we een restaurant om te eten. Dit werd Chez Herman, waar ik een pizza at en Frank een biefstuk. Het smaakte prima.

Dag 9, Grotten van Han

We hadden vooraf een HanPass gekocht, waarmee we naar de grotten, het wildpark en het museum mochten. Voor vandaag hadden we een bezoek aan de grotten gereserveerd. Om 11:00, maar omdat het onduidelijk was waar we precies heen moesten liepen we om 10:00 al die kant op. We vonden waar we heen moesten en waren dus veel te vroeg. We zaten net even te wachten en dat kon alleen buiten, toen het ineens begon te druppen en al vrij snel begon te hozen. Het liep tegen 10:30 en de wachtplek van de rondleiding door de grotten was onder een tent. We liepen daar maar alvast heen en we mochten met de groep van 10:30 mee. Dus we stonden lekker droog en we hoefden minder lang te wachten. Dat was top, want het regende echt heel hard.

De rondleiding door de grotten duurde 5 kwartier ongeveer en werd geleid door een kleine Belgische vrouw. Ze was erg grappig vond ik. De groep was vrij groot met zo’n 25-30 mensen en er was altijd wel iemand die achterbleef. We dachten dat ze een grapje maakte dat als we te traag waren het licht uit zou gaan, maar ze maakte geen grapje. Al bleven er gelukkig wel wat kleine lampjes aan, anders zou het wel heel donker zijn. De grot was enorm! Met verschillende kamers, eentje mega groot, met een hoogte van 145 meter. Mooie structuren waren te zien door de kalkaanslag. De rivier de Lesse zagen we ook meerdere malen door de grot stromen.

Vorig jaar met de overstromingen in België en in Limburg zijn de grotten vol met water komen te staan. De lijn waar het water had gestaan was ook te zien. Echt heel hoog! Grappig is wel dat nu er lampen zijn geplaatst en plantjes kunnen groeien die niet te veel licht nodig hebben. Deze zijn met de overstroming mee naar binnen gespoeld en je ziet soms dus ineens een plant opduiken. Varens, mossen en andere plantjes waarvan ik de naam niet weet.

Grotten van Han

Er was ook een licht- en muziekshow. Dat was heel mooi. Het moest het ontstaan van de grotten van tropische oceaan naar was het nu is voorstellen. Met veel lampen en mooie kleuren. Aan het eind van de grot zagen we nog vissen in de rivier, die ook in de grot kunnen leven en voordat we naar buiten liepen zagen we vleermuizen gaan bij de uitgang. Een hele mooie grot, zeker de moeite waard.

Hierna liepen we door het museum, dat is heel klein. Daar zijn de schatten die in de grotten gevonden zijn te zien. Gouden sieraden en veel potten. Het zit gratis bij je ticket erbij, anders zou ik niet aanraden ervoor te betalen, maar het is grappig om even te zien.

Inmiddels was het al ruim lunchtijd, dus gingen we op zoek naar een restaurant. Zoveel restaurants waren er niet en sommige zien er niet echt aantrekkelijk uit. Dus we zijn weer bij Chez Herman beland. Ik nam dit keer een salade met geitenkaas, die was ook weer top.

Na de lunch gingen we wat relaxen, ik vooral met mijn ogen dicht want ik was uitgeteld, bij het zwembad van het hotel. Het is een mooi binnenzwembad. Wel heel koud, dus ik bleef lekker op mijn relaxbedje liggen.

Voor het avondeten dachten we dat het wel leuk was om naar iets anders te gaan dan Chez Herman. Maar in Han-Sur-Lesse zagen we niet echt iets anders aantrekkelijks. We reden daarom richting Rochefort. Onderweg begon het weer keihard te regenen. De snelste ruitenwisser-stand was eigenlijk niet genoeg. We konden ook niet een goede parkeerplek vinden, dus we reden zonder eten weer terug. Uiteindelijk kwamen we onderweg langs een restaurant in een minidorpje die Frank op Tripadvisor had gezien, Taverne Mouton. Hier gingen we naar binnen en alles bleek gereserveerd, behalve 1 plek! Die was dus voor ons. En het was heerlijk! Ik durf wel te zeggen dat het de allerbeste biefstuk was die ik ooit heb gegeten. En ook de lamsspies van Frank was fantastisch. Mocht je in de buurt zijn van Rochefort… Echt even doen. Ze spreken alleen Frans… Maargoed, met handen en voeten kom je een eind. 😉

Dag 10, Wildpark van Han

Vandaag stond deel 2 van de HanPass op de planning. Het wildpark van Han. Je kunt er lopend of met een safari-trein achtig ding doorheen. Wij gingen lopend. We hebben wel de eerste 800 meter de berg op met een ouderwetse tram gedaan. Leuk en scheelt toch weer een stuk klimmen, wat meer energie overhoudt voor de rest van de dag. We waren wel te vroeg. Ik had niet echt naar de tijd gekeken en toen we er aankwamen om 9:30 bleek het eerste trammetje om 10:00 te gaan. Gelukkig was het deze dag stralend weer, dus helemaal niet erg om even te wachten.

Het wildpark is eigenlijk een enorm bos, met daarin verblijven met allerlei dieren die dus alle ruimte hebben. Wolven, veelvraten, poolvosjes, herten in allerlei soorten en beren zijn daar een aantal voorbeelden van. Het totale wandelpad is 6 km lang. De eerste 3 km is vrij eenvoudig, een breed pad en wel glooiend, maar goed te doen. De laatste 3 km is vrij heftig, met veel omhoog en omlaag, wortels en stenen op het pad. Hier zou je dus terug kunnen met een pendelbus, maar wij zijn doorgelopen. Ik vond het een mooi park en leuk dat je eigenlijk voor je gevoel een boswandeling maakt, maar dat je daarin ook een hoop dieren tegenkomt. Op sommige stukken loop je door de dieren heen om bijvoorbeeld over te steken naar het vervolg van het pad. Hierbij kwamen we een keer wat Przewalskipaarden tegen die we eerst voor lieten gaan voordat we konden oversteken.

Wilpark van Han

Na deze 6 km klimmen en dalen was ik wel goed gesloopt, dus we hebben het trammetje ook weer terug naar het dorp genomen en zijn niet de laatste 2 km gaan lopen. Dit was weer een heel eind omhoog en weer omlaag en daar had ik echt de puf niet meer voor. Gelukkig was het trammetje daar. 😀

Terug in het hotel ging ik even een klein tukje doen. ’s Avonds aten we weer bij Chez Herman, waar ik deze keer een heerlijke lasagne at.

Dag 11, Via Durbuy naar laatste huisje

Inmiddels was het maandag en dat was de dag dat we voor een midweek nog naar een ander huisje gingen. Maar ook deze keer mochten we pas om 16:00 erin, dus reden we via Durbuy.

Durbuy

Durbuy is de kleinste stad ter wereld en het doet een beetje middeleeuws aan. Hele mooie oude straatjes en een grote rots waar je tegenaan kijkt, met in het water aan de voet van de rots mooie koi karpers. Ook is er een kasteeltje. Een erg leuk stadje om doorheen te lopen. We lunchten hier ook. Toen we eigenlijk ieder straatje wel 2 keer hadden gezien zijn we maar doorgereden naar het huisje. We waren er al om 14:00, maar we mochten er toch al in na een kwartiertje wachten tot de schoonmaak terug was met de sleutel.

Het huisje is een simpel huisje in Landal Village Les Gottales. We keken aan de achterkant mooi uit over de vallei. Het is een klein parkje, met voornamelijk Nederlanders. Het ziet er wel gezellig uit zo, met een paar huisjes die een torentje zijn. De rest van de middag deden we boodschappen, liepen we een klein rondje en lazen we wat.

Dag 12, Tour Leroux, Coo watervallen en Stavelot

In de ochtend wilden we twee dingen bekijken, de Tour Leroux, een uitzichttoren was daar 1 van. Vanaf een parkeerplaatsje aan de bovenkant ervan was het 1 km lopen over een mooi bospad naar de toren. Het uitzicht was ok vanaf de toren, over de vallei. Ook konden we in de verte ons vakantiehuisje zien staan.

Daarna reden we naar de Coo watervallen. Deze liggen naast het attractieparkje Plopsa Coo. Dat was dicht op deze dag en eigenlijk hebben ze via Plopsa Coo het beste uitzicht erop, maar toch konden we redelijk dichtbij komen. Leuk om ook deze vakantie watervallen te hebben gezien.

We lunchten weer in het huisje en moesten wachten op een telefoontje wat voor vandaag gepland stond. Toen dat was geweest was er nog een stukje middag over en wilde ik graag nog even ergens heen. We zijn daarom naar Stavelot gereden. Best een leuk plekje om even te bekijken. Ik had geen zin in een museum en eigenlijk ook niet om op een terrasje te gaan zitten. Ik was eigenlijk gewoon veel te moe, dus we reden na een rondje door het dorp weer terug naar het huisje.

Landal Village les Gottales

Na het eten liepen we nog een minirondje van het vakantiepark vandaan nadat er een flinke regenbui over was getrokken. We werden bijna overreden door een busje met veel toeters en bellen. Dat bleek een ijskar te zijn, die met volle snelheid en geluid ons vakantieparkje op reed. Ik heb nog een ijsje gekocht.

Dag 13, Spa

Vandaag zou nog een dag zijn dat het nog wel goed weer zou zijn, dus we wilden vandaag nog graag een stadje bekijken en dat werd Spa. Na de bierbrouwerijen die we hadden bekeken vond ik het ook wel leuk om de Spa fabriek te bekijken. Op internet was het een beetje vaag of het ook voor individuen te bezoeken was. Soms het alleen voor groepen. Maar we probeerden het toch. We moesten ons melden bij een receptie en daar werd mijn rijbewijs geregistreerd, telefoonnummer genoteerd en toen mochten we naar binnen! We volgden de blauwe lijn en daar kwamen we aan bij een balie waar we betaalden, een klein praatje kregen van de vrouw aan de balie en daar mochten we de tentoonstelling bekijken, die ook uitzicht gaf op de productielijnen. Leuk om zo te zien!

Spa Monopole fabriek

Wist je dat Spa Marie-Henriette, die met die lichtblauwe dop natuurlijk zo bruist? Om Spa rood te krijgen wordt koolzuur toegevoegd aan Spa blauw, maar de lichtblauwe dop is dus al natuurlijk zo uit de grond. Leuk weetje. Aan het eind mochten we ook proeven. We mochten allebei 2 flesjes kiezen. Normaal is dat 1, maar ze vond ons aardig denk ik. 😉

Hierna reden we naar het centrum. Leuk stadje om te bekijken, met mooie karakteristieke straatjes. We hebben de bron van Spa bekeken en ook aan de voet van Thermen Spa staat een fontein met water met bubbeltjes. Toch grappig dat dat hier zo uit de grond komt. We lunchten nog ergens en reden toen via de supermarkt terug naar ons huisje.

Ik was inmiddels alweer zo moe dat ik even ben gaan liggen op de bank en verder lazen we wat. Het was wel wat frisser eind van de middag, dus ik deed lekker warme kleding aan, zodat we toch buiten konden zitten.

Dag 14, Aquarium museum en Huis van de wetenschappen Luik

Voor deze dag was slecht weer voorspeld. Ik had vorige week gezien dat er een aquarium museum in Luik zit, met ook toegang tot het Huis van de wetenschappen. Dat leek ons wel leuk om heen te gaan. Het was 50 minuten rijden, maar dat was ook meteen een prima sightseeing tour.

Vlak ernaast zat een parkeergarage, waarvoor we voor het eerste uur een kortingskaart kregen van het museum. Het was opgedeeld in verschillende delen. Het aquarium en het Huis van de wetenschappen en daarbij ook tentoonstellingen over abnormale wezens, botanica en evolutie en een deel met opgezette dieren en modellen van glas en kunststof die werden gemaakt om nieuwe soorten te beschrijven. We liepen totaal 2 uur rond en het was interessant om allemaal te zien. Het aquarium deed soms een beetje zielig aan. Veel grote vissen in 1 bak bijvoorbeeld. Maar toch zaten er ook mooie aquaria bij. De andere tentoonstellingen waren ook interessant om te bekijken.

Glazen modellen

Het museum zat niet echt in het centrum en ik was ook wel weer een beetje uitgelopen. We reden daarom terug naar het huisje met onze ogen zoekend naar een supermarkt waar we een broodje konden kopen. In het museum was niks te eten en inmiddels liep het tegen 14:00. Op een stukje snelweg kwamen we een AC restaurant bij een pompstation tegen, dus hier zijn we even gestopt, om daarna weer verder te rijden terug naar het huisje.

Bij het huisje konden we nog even buiten zitten, voordat het ging regenen. Eigenlijk viel het de hele dag al best wel mee met de regen. Veel minder dan was voorspeld. Ik ging toch ook maar weer op de bank even met mijn ogen dicht liggen, want ik was weer aan het vechten om wakker te blijven. Ik gaf er toch maar even aan toe. Na een half uurtje was ik weer een beetje bij mijn positieven. Het was ook weer droog, dus we liepen nog een klein rondje richting het bos achter het park.

’s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Restaurant de la Place in Trois Ponts. Er waren niet veel mensen, alleen nog een ander stel dat net na ons binnen kwam. Ik denk dat ze Duits waren. Ik had heerlijke forel op Ardense wijze, een lokaal gerecht met spekjes en champignons.

Dag 15, terug naar huis

De laatste dag, we reden weer terug naar huis. Ik was blij weer naar huis te gaan. Mijn eigen bank om lekker te zitten en mijn eigen bed. Normaal wil ik niet zo terug naar huis, maar nu was het toch wel genoeg geweest. Mijn bekkenbodem deed al de hele week pijn door overbelasting, dus ik zat mijzelf behoorlijk in de weg. De Ardennen is zeker wel leuk om eens heen te gaan. Kijk dan wel even of je in de goede regio zit voor wat je verwacht van het landschap. 😉

Wij bereiden ons voor op onze volgende reis, we willen volgend jaar naar Japan! Hopelijk worden de regels aangepast, zodat dit weer mogelijk is. Zo hebben we in ieder geval iets om naar uit te kijken.

Reisverslag Ardennen 2022

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *