“Denkt u dat mensen denken dat u dronken bent?”. Eén van de vragen in de vragenlijst over duizeligheid. Ja! Zeker denk ik dat mensen denken dat ik dronken ben… Vandaag werk ik thuis. Omdat ik mijn hoofd even bij computerwerk moet houden zonder 5 andere mensen in het kantoor en omdat ik geen zin heb om 5 keer per week heen en weer te rijden naar Leiden.

Maar ook zodat ik net iets langer kan slapen en omdat ik dan de dag kan beginnen met een rondje lopen. En tijdens dat rondje lopen was ik weer lekker instabiel en kwam ik op het idee om op te schrijven wat ik nu op ga schrijven. Het moet er eerst even uit, daarna kan ik aan het werk. Ik heb toch tijd zat vandaag en vaak typ ik heel makkelijk alles wat in mijn hoofd zit. Anders blijft het zo in mijn hoofd hangen. Ken je dat?

Nog steeds duizelig

Ik zie dat ik in maart schreef dat ik al een tijd duizelig was, maar dat ik eindelijk de oplossing had gevonden na iets wat de bedrijfsarts had gezegd. Positieduizeligheid, even de Epley beweging doen en hop, het is klaar. Dat dacht ik toen echt. Niks is minder waar. Sindsdien heb ik nog vaak de Epley beweging gedaan en ben ik naar een KNO arts geweest en heb ik een aantal keer met hem gebeld. Bij de KNO arts kreeg ik oefeningen voor als de Epley niet relevant is. Dan zijn het niet de losse kristallen die de oorzaak zijn, zoals in positieduizeligheid, maar heb ik een soort restverschijnsel van de positieduizeligheid, ook wel PPPD genoemd.

Ik moet vaak langs de muur lopen en die af en toe aanraken om het idee te hebben dat ik niet omval. Soms loop ik gewoon rechtdoor en sta ik ineens een halve meter naar de zijkant. En het kost mij enorm veel energie om recht te lopen en om mensen aan te kijken. Ik heb dan ook al wekenlang hoofdpijn, de ene dag meer dan de andere dag.

Duizeligheidsfysio

Door de KNO arts werd ik uiteindelijk doorverwezen naar een fysio gespecialiseerd in duizeligheid. Door de duizeligheid heb ik soms ook last van paniek. Ook daar kan zo’n fysio bij helpen. Komt het dan nooit meer goed? Kan ik ooit weer normaal lopen? Hoe kan ik nou “gewoon doorgaan” als ik zo duizelig blijf? Allemaal dingen die mij dan bezighouden. Dit zorgt dan ook voor chronische hyperventilatie. Dus niet dat ik zo’n zakje nodig heb om in te ademen, maar een bijna continue gevoel van niet genoeg lucht krijgen. Vooral als ik probeer te gaan slapen, wat ik dan maar met mijn mond open doe. Gelukkig heb ik dat laatste wel redelijk onder controle de afgelopen 2 weken, dus wie weet is er verbetering.

Gewoon doorgaan

Al ruim een jaar probeer ik “gewoon door te gaan”. Na alles wat met de zwangerschapsafbreking vorig jaar gebeurde en de nasleep ervan. Dat verhaal is op de achtergrond nu. Ik denk nog heel vaak aan haar, van de week zag ik ineens bewust haar voetafdrukjes staan. Die zie ik iedere dag vanaf de bank, maar nu zag ik ze echt en dacht ik “Ah shit, de afdrukken vervagen…” Die momenten gebeuren. Maar zoals Frank het zei tegen iemand, en dat vond ik wel een mooie, het is niet meer zo op de voorgrond. En dat is ook prima, dat is hoe het hoort.

Soms denk ik dat de duizeligheid toch nog komt van alles wat er is gebeurd. Toch niet goed verwerkt, al hebben we alles aangepakt wat er werd aangeboden? Of doordat mijn lichaam gewoon niet wil sindsdien. Telkens is er wel iets. Ik word er gek van. Als ik mij een dag wel goed voel dan voel ik mij ook echt fantastisch! En ik ben nog gewoon in staat om dingen te doen en die ook leuk te vinden. Dus van de gedachte dat ik misschien nu toch echt een burnout heb weet ik ook dat dat niet waar is. Maarja, maak dat mijn gedachten maar eens wijs. 😉

Oefeningen

Om gek van te worden soms, maar ik heb dus weer oefeningen. Ik had oefeningen voor mijn bekkenbodemproblemen, oefeningen om mijn buikspieren te verstevigen tegen rug- en heup pijn en nu zit ik aan de oefeningen tegen de duizeligheid. Het geeft mij ook een soort houvast in de dag en het idee dat ik iets doe om beter te worden. Dus het is ok. Soms moet ik wel een beetje lachen dat ik constant aan de oefeningen moet om mijn lijf in bedwang te houden. Aan de andere kant, waarom niet als dat helpt! De oefeningen die ik moet doen zijn oefeningen volgens Cawthorne en Cooksey. Het bewegen van mijn hoofd, met ogen open en ogen dicht en bijvoorbeeld opstaan van een stoel, rondje draaien en weer gaan zitten. Bedoeld om duizeligheid op te wekken en zo mijn brein te trainen.

Eerder toen ik die van de KNO arts kreeg werkte dit best goed! Nu zit ik weer in het stadium dat ik weer even door het begin heen moet, omdat ik vorige week juist weer de losse kristallen had… Dat vind ik vooral vervelend, ik switch de hele tijd tussen BPPD en PPPD en telkens heb ik dus het idee dat ik weer terug bij af ben.

Toch echt gewoon door!

Ondertussen probeer ik mij er toch niks van aan te trekken en gaan we “gewoon door”. Mensen verwachten allemaal dingen, dus ik moet wel. Ik moet toch werken, andere mensen willen ook aandacht en snappen niet dat dat mij enorm veel energie kost op het moment, praten er met hun eigen verhaal overheen. Vorige week gaf ik op mijn werk een workshop. Het ging super goed! De weken voorbereiding waren niet voor niks geweest. Maar het etentje ’s avonds op de eerste avond moest ik vroegtijdig verlaten, omdat ik kotsmisselijk werd door de prikkels en daarbij komende duizeligheid…

Ook gisteren dacht ik na een borrel nog wel mee te gaan met een etentje. Maar tijdens de borrel voelde ik al dat ik niet goed werd. Veel mensen om mij heen en misschien te veel oog- en hoofdbewegingen. Ik moest dus toch na de borrel naar huis en kon niet mee eten.

En nu?

Ik heb Frank een aquarium van 150 liter voor zijn verjaardag gegeven (morgen jarig 🙂 ), dus die zijn we deze weken aan het inrichten. Dat is heel leuk en het geeft een project om mee bezig te zijn. Wel gedoseerd, want te veel rijden en in winkels lopen maakt mij ook misselijk de afgelopen weken. Mijn streak van 10.000 stappen per dag hou ik gewoon vol, al moet dat soms aan de arm, omdat ik niet goed recht kan lopen. Ik wil het volhouden! De beweging doet mijn lichaam goed, dus het “moet” gewoon lukken.

Ook lukt de yoga nog best aardig, al val ik vaak om haha, dus daar blijf ik naartoe gaan, zo’n 3-4 keer per week (nu 2-3 keer per week door het vakantierooster). En tegen de hyperventilatie en paniekerig gedoe pak ik vaker weer de ontspanning op mijn spijkermat. Dat blijft een fantastisch ding, check de blog daarover zeker even! Zo ontspannend. Voordeel om er in de zomer mee te beginnen is dat het niet zo koud is als je er met ontbloot bovenlijf op gaat liggen. 😉 Daarnaast is mijn intentie om iedere dag te mediteren. Maar daar gaat het nog een beetje fout. Ik gun mijzelf de tijd niet. Ik neem wel op de dag regelmatig een momentje om even bewust te ademen.

Schrijven en lezen

Het boek over Nina zit ook nog steeds in mijn hoofd (en al veel op papier trouwens!). Maar dat komt wel. Het lukt nu nog even niet, maar dat is niet erg. Het komt wanneer de tijd er goed voor is. Ik heb ook telkens wel ideeën voor deze website, maar ook dat lukt gewoon even niet. Het is wat het is! Het komt wel weer en zo niet, dan niet.

Lezen gaat ook niet altijd lekker als ik niet goed kan focussen, maar als het lukt dan lees ik nu het nieuwste boek van Charlotte Labee, Jouw krachtige brein. Deze heb ik te leen, dus die lees ik nu even eerst. Daarna ga ik weer terug naar Overprikkeld brein, ook van Charlotte Labee. Dat kan nog wel eens een relevanter boek voor mij zijn dan dat ik dacht toen ik het kocht, aangezien PPPD ook met overprikkeling te maken heeft. Ik was daar al in bezig. Er staat mega veel informatie in! Zeker een aanrader, allebei.

Tot de volgende!

Hopelijk kan ik de volgende keer gewoon schrijven dat alles helemaal top gaat. 😉 En dan nu aan het werk…. Ik ben dit tenminste weer even kwijt! En ik had het niet verwacht, maar ik krijg regelmatig reacties op persoonlijke verhalen. Mensen die dingen herkennen, blij zijn dat ze niet alleen zijn. Omdat ik het dan even kwijt ben en omdat ik er misschien iemand mee help, daarom schrijf ik dit op. En omdat ik lekker kan schrijven op mijn website wat ik wil. 😉 Reageer of mail mij als je iets kwijt wilt, dat is altijd ok.

Hoe is het nu met?
Getagd op:        

2 gedachten over “Hoe is het nu met?

  • 15 juli 2023 om 14:37
    Permalink

    Hoi ik vind het geweldig dat je het van je af kan schrijven , ik vind wel dat je te veel druk op je eigen zet met het door gaan want andere willen dat , ontspannen is altijd goed ook in je gevoelens , je bent het niet zomaar kwijt wat er gebeurt is , wij hebben 6 keer een miskraam mee gemaakt ongeveer 40 jaar geleden dus we konden ook geen KI doen indertijd het blijft altijd hangen zoiets ,
    Sterkte

    Beantwoorden
    • 15 juli 2023 om 14:40
      Permalink

      Jeetje wat heftig! Het leven gaat verder toch echt door en anderen gaan er van uit dat het wel klaar is dus je moet haast wel. Het enige wat ik kan doen is ontspanning pakken en niet te veel in een weekend plannen en keuzes maken wat ik wel en niet doe 🤷‍♀️😊 Het blijft zoeken naar de balans

      Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *