Soms doe ik alsof het er niet is, maar de pijn in mijn stuitje is toch echt de leidende (en lijdende) draad in de afgelopen ruim 2 jaar. Vaak wordt er nog naar gevraagd hoe het nu gaat. En zelfs komen er mensen via Google op mijn bericht van vorig jaar en vragen hoe het ermee is afgelopen! (Leve Google! 😉 ) Dus het leek mij tijd voor een update!
Tweede corticosteroïden injectie
Even een terugblik. Augustus vorig jaar kreeg ik dus mijn tweede corticosteroïden injectie. Nu wist ik wat er ging gebeuren, dus ik was heerlijk relaxt en voelde vrij weinig van de injectie. De eerste maand ging het supergoed. Ook had ik er alle vertrouwen in dat ik in oktober in Tanzania weinig last ervan zou hebben.
Podotherapeut
Sinds augustus was ik inmiddels ook bij een podotherapeut beland. Ik had al ruim 2 jaar zolen vanwege een zere plek op mijn voet. Die waren echter wel aan vervanging toe. Van de osteopaat waar ik liep (wat trouwens ook niks heeft geholpen) kreeg ik te horen dat deze podotherapeut mooie dunne zooltjes maakt en ook erg goed is. Dus ben ik daar maar heen gegaan. Zijn theorie was dat mijn heupen scheef staan en daardoor mijn bilspieren aan mijn stuitje trekken en daardoor de pijn dus niet weg gaat, zolang dat scheef staat. Ik weet dat mijn heupen scheef zijn. Dit is al zo sinds ik een baby was. Dus kan dit dan nu ineens een probleem geven? Maargoed, ik had ook geen andere optie meer, dus ben ik het maar gaan proberen. Ik kreeg een verhoging van 2 mm in mijn rechter zool, zodat mijn heupen recht zouden staan. Tegelijk kreeg ik dus ook die injectie en daardoor kon ik mijn spieren goed loslaten, omdat ik even geen pijn meer had. Bij de controle bij de podo was hij enorm verbaasd, omdat mijn heupen ineens weer helemaal recht stonden! Hij zei dat dit niet kon komen door de zolen (waarom heb ik ze dan?!), dus dat ik dit blijkbaar zelf had gedaan door mijn spieren los te laten. De verhoging ging er dus weer uit.
En weer door
Lang verhaal toch iets korter: uiteindelijk heb ik die zolen eruit gegooid, omdat ze vreselijk pijn deden aan mijn voeten (ik heb er nog steeds pijnlijke knobbels achter op mijn voeten van) en ik zag niet veel meer in zijn theorie, dus ik heb hem in november gebeld dat ik niet meer zou komen. Zonder vragen werd ik uit de agenda gehaald. Heel apart. Misschien wist hij zelf ook al dat het niks zou gaan worden… Owja, en ik ben nu weer zoolloos! 😀 En toch is de zere plek op mijn voet niet meer terug gekomen. 😀
Afwachten
In Tanzania heb ik mij kunnen redden met een kussentje in de jeep, geregeld door de reisorganisatie. Terug uit Tanzania was het verder afwachten wat er ging gebeuren. Zo’n 3 maanden na de injectie kwam de pijn eigenlijk gewoon in volle vaart weer terug, net als dat er gebeurde na de eerste injectie. De enige opties vanuit de pijnpoli waren toen nog om de zenuw boven het stuitje uit te schakelen of het stuitje te amputeren. Maar dat vind ik nogal rigoureuze behandelingen. Zeker gezien het feit dat zelfs dit allebei geen garantie geeft op het verdwijnen van de pijn! Ik heb toen maar bedacht dat ik er gewoon niet meer aan moest denken en dan zou het vanzelf wel weg gaan.
Januari 2017
Dat vanzelf weg gaan gebeurde natuurlijk niet. Ik had zelf wel steeds meer het idee dat het iets met mijn spieren te maken had. Want als ik goed kon ontspannen werd het ietsje minder. Tijdens de hardloopwedstrijd in november was ik mijn oude fysio tegen gekomen en toen zij naar mijn stuitje vroeg raadde zij mij aan om eens bij een andere fysio te gaan kijken die gespecialiseerd is in stuitbehandelingen. Ik heb gewacht tot januari, omdat de fysio in mijn zorgverzekering verbruikt was. Op 2 jaar kunnen die 2 maanden er ook nog wel bij. Ik was het ook weer een beetje vergeten, maar toen eind januari Frank tegen mijn stuitje aan stootte en ik door de grond ging van de pijn dacht ik ja, dit is echt niet goed, nu ga ik er wat aan doen!
NIMOC methode
Dus toen heb ik de fysio gebeld die de NIMOC methode doet. Dit betekent Non-Invasive Mobilization of the Coccyx. Uitwendige behandeling van de stuit dus. De stuit zelf wordt dus niet aangeraakt. En op internet kon ik vinden dat het een pijnloze behandeling is en veel mensen van de stuitpijn afkomen. Dat klonk mij als muziek in mijn oren!
De eerste afspraak
Toen ik voor het eerst bij haar kwam was het net voordat we naar Lapland zouden gaan. Ze wilde meteen gaan behandelen, want ik zou meteen geen pijn meer hebben, dus dat het vlak voor de vakantie was zou geen probleem zijn. Na 2 jaar pijn geloof ik natuurlijk niet dat het met 1 behandeling ineens helemaal over is. Dat zei ik ook tegen haar en ik heb het dus toch maar even over de vakantie geheveld.
Verdere behandeling
En inderdaad bleek het niet met 1 behandeling zomaar klaar te zijn. Ik heb niet nageteld hoeveel behandelingen ik nu heb gehad. Maar in ieder geval ben ik er 1 keer in de 2 tot 3 weken. Het heeft namelijk iedere keer tijd nodig om in te werken. De behandeling zelf doet inderdaad geen pijn, omdat alleen de ruggengraat boven het stuitje een zetje krijgt, waardoor het stuitje mee zou moeten bewegen. Maar het masseren van de bilspieren er omheen doet wel pijn! Maar dat helpt dan wel weer voor het stuitje, dus dat moet dan maar even. Daarnaast behandelt zij ook mijn been, die niet plat kan als ik op mijn rug lig, omdat mijn heup ergens stagneert. Dit kan ook iets met mijn stuitje te maken hebben. Ook moet ik vol op mijn stuitje gaan zitten. Normaal zou ik juist scheef gaan zitten, zodat ik er niet op zit. Maar volgens deze fysio moet ik er juist wel op gaan zitten. Ondanks dat het pijn doet, zodat de doorbloeding op gang komt en het herstel kan beginnen.
Er gebeurt van alles
Ik heb even moeten leren hoe je ook alweer normaal moet zitten. Ik zit al 2 jaar scheef, dus ik weet niet meer hoe dat normaal moet. Nu heb ik dat weer aardig onder de knie geloof ik. 🙂 Ik merk wel dat er van alles gebeurt! Vaak heb ik de eerste week na een behandeling wel veel pijn. Maar de tweede week verlicht het dan wat. Ik heb ook eens gehad dat ik buiten een rondje liep, wat ik bijna iedere dag doe. Ineens kreeg ik enorme jeuk aan mijn stuitje! Het was rond etenstijd en ik liep langs een rij huizen. Dus om nou eens uitgebreid aan mijn stuitje te gaan krabben….. 😉 Gelukkig ging het even later weer vanzelf weg. Het was een heel apart gevoel in ieder geval. Een soort prikkende jeuk. Dus er gebeurt echt wel iets! Het erop zitten zal dus toch echt helpen. 😀 Op mijn werk is er een bank die ik als goede graadmeter kan gebruiken. De ene keer als ik daarop zit heb ik nergens last van en de andere keer kan ik er niet op zitten.
Is het nu over?
Nee! Het is zeker niet over. Maar ik merk dus wel steeds vaker dat ik kan zitten op plekken waar dat eerder echt niet kon. Het gaat ook met vlagen. De dagen na de behandeling heb ik meer pijn dan de week erna. 1 keer heb ik een week gehad dat ik echt dacht dat het weg was. Maar toen kwam het toch weer terug. Tot nu toe heb ik in ieder geval goede hoop dat deze behandeling uiteindelijk gaat werken. Ik hoop het echt…..
Edit: Deel 2 is vanaf nu te lezen! 😀 Is het beter geworden 5 maanden later? Lees het hier.
Ik weet niet of jouw stuitpijn door een breuk veroorzaakt is maar ik kan meepraten over de pijn. In januari 2000 gleed ik van de een na onderste traptree en na eerst door een assistent-huisarts niet serieus genomen te zijn, stuurde mijn eigen huisarts me door voor foto’s en bleek mijn stuit verbrijzeld te zijn. Er was niets aan te doen qua opereren oid. Een jaar op een kussen met een gat in het midden gezeten en wat fysio gehad. Nog altijd kan ik op bepaalde stoelen (tuinstoelen, vliegtuigstoelen etc) niet lang zitten en moet ik ook scheef gaan zitten. Ik wens je sterkte want het is geen pretje en ik ga eens kijken of er in mijn woonplaats een fysio is die die specifieke therapievorm doet!
Hi Christel, wat vervelend zeg! Mijn stuitje is niet gebroken. Ik heb om een röntgenfoto gevraagd en daarop was alleen te zien dat hij wat scheef staat. Het is gekomen door te lang onderuit gezakt te zitten in een slechte bus in Costa Rica. Soort overbelasting dus. Ik hoop dat het voor jou helpt!
Ik ben heel benieuwd naar hoe het voor jouw afloopt. Ik zelf heb 2 jaar geleden bij de bevalling van mijn zoontje verzakkingen op gelopen en ongelooflijke pijn aan mij stuitje. Nu een stuitje kussen omdat het zitten en opstaan gewoon zo veel pijn geeft. Maar merk idd nu ook klachten als rug pijn weer sterk opkomen, door het ontzien van het stuitje’ het scheef gaan zitten. Ik ben heel blij te horen dat er evt de mogelijk is voor injectie of evt amputatie! Wist dit niet. Therapie werkt helaas nog niet voor mij.. ben benieuwd hoe je verhaal eindigd. Hoop heel erg op een goed einde. Liefs claudia
Hi Claudia, vervelend dat je er ook zo last van hebt! Als ik weer nieuws heb schrijf ik dat zeker weer op mijn website! 🙂 Voor nu is het met ups en downs en ben ik allang blij dat het iets beter lijkt te worden en ik niet overal op een kussentje hoef te zitten. Ik zou zeggen hou mijn website in de gaten 😉 Heb je mijn Facebook pagina al geliked? Dan komt het vanzelf voorbij als ik er iets over geschreven heb 🙂 Succes in ieder geval ook met de zoektocht naar een oplossing.
BESTE Linda
Je verhaal komt me heel bekend voor. Ik houd sinds januari 2015 een hardloopdagboek bij. Mijn laatste marathon was 23 oktober in Amsterdam en door voet-, rugproblemen voorlopig mijn laatste. de oorzaak van mijn platvoeten, hallux Falgus en verdwenen vetkussentjes zijn terug te voeren naar verkeerde diagnose en daardoor foute adviezen van verschillende fysiotherapeuten, podologen. het is gelukkig niet allemaal fout gegaan. even het stuitje en de ongelijke heup. advies: kijk eens naar de website van Peter Lucardi, hij heeft een energetische atlascorrectie methode ontwikkeld diepijnloos is en één behandeling heeft al het effect van het recht gaan staan van de heupen. Te lang verhaal voor dit bericht. de eigenlijke oorzaak waar al mijn loopproblemen uit voortgevloeid zijn,ligt in mezelf. Mida Schutte heeft me laten zien dat ik als sinds jaar en dag ( ik was 56 toen ik begon met lopen en mijn 1ste marathon liep) mijn rechter been zwaarder belastte dan mijn linker been. Mida was een fenomenale bewegingstherapeute. zij liet al haar cursisten op twee weegschalen staan. Beslist een aanrader, want wanneer je zoals ik je ene been vijf kilo zwaarder belast dan het andere, wat denk je dat daarvan de gevolgen zijn voor je rug, je voeten, je heupen? slijtage bij de heupen? oorzaak ? Langdurige scheve belasting. Onderzoek dit maar eens voor de aardigheid, kijk hoeveel mensen hun ene been zwaarder belasten dan het andere. ik kan je vertellen dat het me veel werk gekost heeft om de goede loopmethode, enz. te vinden. uiteindelijk ben ik na mijn laatste marathon op 70 jarige leeftijd begonnen aan een herstart op bare foot schoenen. te lang verhaal. gelukkig gaat herstel van alles wat fout is gegaan langzaam aan beter en hoop ik volgend jaar als ik 75 word , weer de marathon te kunnen lopen. voorlopig opnieuw evenwicht herstellen, beide zijde even veel belasten door te opnieuw te leren zwemmen en te gaan crawlen. Never give up, geloof in herstel, tenminste als je bereid bent je eigen oorzaak te vinden. geloof alleen die deskundige die inzicht geeft in je probleem. zolang jegeen operatie hebt gehad kun je is mijn ervaring ongeveer alles door goed advies en oefening en goede voedingssupplementen herstellen , dnk vooral aan vitamines B en C bij pijnlijk voetzoeln! succes.
Wat cool dat u op 75 jarige leeftijd nog de marathon wilt gaan lopen! ? Ik ga de dingen eens bekijken waar u over vertelt. Bedankt en ook succes!