Week 5 (zo lang al?! :O) thuiswerken en ik ben in staat om weer eens iets te typen! In een bedreigende of veranderende situatie zijn er 3 manieren om te reageren vanuit ons oerinstinct. Vechten, vluchten of bevriezen. Wel heel duidelijk is dat mijn reactie bevriezen is. Daar is in ieder geval geen twijfel meer over mogelijk. Maar nu ben ik er weer aan toe om iets te schrijven! Dus schrijf ik vandaag over wat deze periode met mij doet tot nu toe. Veel leesplezier weer! 😉 En laat je ook even weten wat deze periode met jou doet?

Het gaat je trouwens misschien opvallen dat “het c-woord” niet gebruik. Er gaan geruchten dat websites die het wel gebruiken minder worden weergegeven in Google! Waar of niet waar, dat ga ik dus maar niet riskeren.

Ineens zat ik thuis

Met zoveel andere mensen die ook ineens thuis zitten natuurlijk! 11 maart zou ik een presentatie moeten houden op mijn werk. Dit is zacht uitgedrukt niet echt mijn hobby. Dus toen ik hoorde dat het niet doorging, omdat alle meetings geannuleerd waren was ik in eerste instantie blij. Later zou alleen blijken dat de reden daarvan toch wel iets meer voeten in de aarde zou gaan hebben dan alleen niet met te veel mensen bij elkaar zitten. Niet veel later werd bepaald dat er zo veel mogelijk thuis gewerkt moest gaan worden. Bij mij op het lab (ik werk op een onderzoekslab van een universitair medisch centrum) mogen alleen mensen verder die echt belangrijke dingen moeten doen en dat doe ik niet. 😉 Klinkt een beetje hard, maar zo is het wel. Ik hoef niet dit jaar klaar te zijn met iets en het is zeker niet essentieel wat ik doe, dus ik mocht er nog even een ochtendje heen om mijn cellen in te vriezen en weg te gooien en toen was het klaar voor mij. Op naar het nieuwe thuiswerk-leven.

Pak je kans! Maak je leven beter, nu!

Vanaf dag 1 van de complete verandering voor heel het land staat Facebook vol met coaches (ik dacht dat ik ze allemaal uit mijn tijdlijn had verbannen, maar ze zijn weer terug met hun advertenties…) en ook andere mensen die dingen roepen als “Je hebt nu niks te doen, pak je kans om nu je leven om te gooien!”, “Gebruik deze tijd om te groeien!”, “Haal nu alles uit jezelf nu je de tijd hebt!”, “Ga nu mijn training doen om hier beter uit te komen!”. Oooow verschrikkelijk zeg!

Niks te doen? Thuiswerken is iets anders dan niks te doen, al is het voor mij wel zo dat er niet genoeg thuiswerk is om een fulltime week te vullen. Dus inderdaad heb ik wel tijd over voor andere dingen dan werk. Maar dan nog heb ik niet ineens niks te doen. En wat denk je van al die mensen die ineens hun kinderen les moeten geven thuis en vaak daarnaast ook nog fulltime thuis moeten werken. Dat is gewoon een dubbele baan! Wat een geneuzel allemaal dacht ik.

Wat er in het begin gebeurde met mij

Zeker de eerste 2 weken thuis was ik compleet in de bevriezing. Ik had wel wat dingen te doen aan werk, maar niet super veel. Dus ja, ik had zeker tijd over om “alles uit mijzelf te gaan halen”. Maar hoe goed dit idee misschien ook zou zijn, ik deed helemaal niks! Door de acute verandering was ik tot niks in staat en kon ik mij alleen maar ellendig en in paniek voelen. Als ik al iets kon verzinnen om op deze website te plaatsen, dan was ik niet in staat om het te schrijven. En ook buiten dat kon ik mij nergens toe zetten. Ineens was alle routine weg. Geen werk, geen yoga, geen uitjes in het weekend, geen etentjes, geen vrienden, niks.

Eigenlijk “moest” ik natuurlijk van mijzelf ook nog hier blijven schrijven, maar ook dat lukte niet. Na 4,5 jaar netjes (bijna) iedere week iets te schrijven kon ik mij er even echt niet toe zetten. En dan komt de vraag “Wat is nu echt belangrijk?”. En ik kwam erachter dat het niet het belangrijkste is om heel krampachtig iedere week iets te moeten plaatsen. Het belangrijkste is dat ik mij goed voel en dat ik overeind blijf, zodat ik, als we weer mogen, gewoon aan het werk kan en niet in een burn-out ben beland. Daar is mijn werkgever het mee eens, dus dat is fijn. Ik krijg alle ruimte om te doen wat goed is voor mij.

Inzicht in het waarom

Al sinds vorig jaar loop ik bij een psychotherapeut en nu ben ik extra blij met haar! In de praktijkruimte afspreken wordt wat lastig, maar we hebben een nieuw format gevonden, in de vorm van wandelsessies in de natuur, allebei aan 1 kant van het pad, zodat we genoeg afstand houden. Fantastisch! In de tweede week thuis had ik een afspraak met haar en zoals vaker is als ik bij haar ben geweest kwam ik weer met meer duidelijkheid thuis en kon ik deze verandering al wat beter aan. Ik kreeg ook huiswerk mee in de vorm van een boek over Rationele Effectiviteits Training en het lezen daarvan gaf mij ook nog meer inzicht over waarom ik reageer zoals ik nu reageer, en ook voor dit hele gebeuren in andere situaties. Alleen al het inzicht waarom ik zo reageer helpt al enorm. Daarmee kan ik het loslaten en er verder niet over oordelen, wat echt niet helpt als je boos wordt over je eigen reactie op dingen.

Nieuwe routines

Langzaam komen er ook weer nieuwe routines. De yogastudio doet nu 3 keer per week een live les via Youtube. Ik merk dat ik die gezette tijden nodig heb om het te doen. Ze zetten ook losse filmpjes op Youtube, maar daar doe ik niks mee. Dan blijf ik uitstellen. Een live tijd helpt dus.

Boom park

Verder ga ik iedere dag 30-60 minuten wandelen. Zo ben ik iedere dag even buiten, wat ook zeker helpt om mij beter te voelen!

En 1 keer per week is dat rondje wandelen met een yoga-vriendin, waardoor ik ook nog iemand anders spreek dan alleen mijn vriend. En dit is ook een goede motivatie om in ieder geval 1 keer per week een wat verder stuk te lopen! 😀

Daarnaast probeer ik dus op zijn minst een halve dag per werkdag te werken, maar alleen als er ook echt werk is. Ik kan wel naar mijn laptop gaan staren wachtend op werk, maar als het er niet is omdat ik wacht op input van andere mensen dan is het er gewoon niet. Wel leuk is dat er ook e-learning cursussen worden aangeboden. Ook over niet werkgerelateerde dingen, bijvoorbeeld over duurzaamheid! En laat ik daar nu net nieuwe inzichten over gekregen hebben. Over deze nieuwe inzichten lees je in de volgende blog. 😀

Ik ben benieuwd, hoe is jouw leven veranderd en hoe is jouw reactie op deze veranderingen? Laat het in een reactie weten! 😀

Hoe het leven ineens tot stilstand kwam
Getagd op:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *